نصرت اگرکه آبروی عشق بود
بر خاک ریخته بود و غبار
من آبروی عشق را
بالای چشم ها ی عاشق
صد با ر خانه می کنم
با چشمکی به بذل خرا ج سلطنت
گفتا که خوب است
یا که خوب ترین
من خوب را
و خوب ترین را
یک سر به تو می بخشم
در سر سرای عشق
او آینه دار راه بود اگر
من راه را سر اسر آینه می کنم
در حیرت تماشای تو
او می سرایدش
امروز اما شاعر
عشق را
بر تخت شعر می نشاند و
از عشق هم
تاجی مزین به واژه می سازد
بر هیکل عریانی ی ذهن
No comments:
Post a Comment