به مناسبت سالروز تولدم-24 دی ماه.!

by Bahman Moshfeghi on Saturday, January 12, 2013 at 11:18pm ·

سخن دل!
آیا این سختی ی زمانه وروزگار ونشان از رنجی است که می بریم که امسال درسالروزتولدم، انگیزه ای برای شادی وشادمانی درخود نمی بینم ؟!.شگفتا که باید اعتراف کنم، حتی درسالی که مادرنازنینم را ازدست داده بودم، شادی وشادمانی ی سالروز تولدم، تولدی دیگررا رقم زده بود.!
جالب اینکه : " فیس بوک" هم امسال با چراغ خاموش ازکنارروز تولدم گذشت وشگفتی ام را دوچندان ساخت.!
امروزیک شنبه بیست و چهارم دی ماه 1391شمسی است که هفتادو ششمین سال زندگی ام را به لطف خدای بزرگ آغازمی کنم. وقتی به سالهای عمرم که چون پرده ی سینما ازجلوی چشمم و درذهنم می گذرد وآنچه که درطول این سالها برمن ومردم میهن من گذشت را به یاد می آورم دردل به خود می گویم:
                                                مارا به سخت جانی ی خود این گمان نبود.!
شنیده بودم که انسان معمولا به بسیاری ازچیزهایی که درزندگی آرزو می کند، کمترمی رسد ومن درطول سالهای عمرم، بجزدرموارد معدود وازیاد نرفتنی، دربسیاری ازموارد به آنچه که آرزو می کردم نرسیدم، معهذا همچنان سعی می کنم  امید رسیدن به آنهارا دردل زنده نگه دارم وهمیشه از آنها به عنوان: " آخرین امید" یاد می کنم واین فریاد شاعر را بر زبان می آورم که : گرآخرین امید تو ای زندگی نبود  ، اینک هزار باروداع کرده بودمت.!
اما درمقابل ، ازمواردآرزو های ازیاد نرفتنی یاد شده دربالا ودرزمره ی آرزو های دست یافته ام می توانم موفقیت درتحصیل وهمسرگزینی را ذکر نمایم که رنج دیگر آرزو های دست نیافته ام را تحمل پذیرساخته است.
همچنان که خود را همیشه وام دار معلمین شریف وزحمتکش سالهای تحصیلی ام می دانم، از آنجا که همسرم معلم زندگی ی مشترک ما بوده است، خود را همیشه مدیون او می دانم وآرزو می کنم که سلامت وشاد باشد.
سرانجام ازگران قدرترین آرزوها که سالیان سال دراندیشه وتلاش رسیدن به آن بودم ، یعنی :" آزادی" وتنفس در " هوای تازه" ی آزاد اندیشی است واینکه همچنان به امید رسیدن به آن زندگی می کنم.
برای فرزندان نازنینم بهترین ها و موفقیت های روز افزون در زندگی آرزو می کنم.
لاهیجان، دکتر بهمن مشفقی 

  • :
  • Faramarz Soleimani دوست خوب قدیمی ! همین که می نویسی و باز می نویسی تا زادروزت را به یاد آوری و با یاد موفقیت ها و همسر و فرزندان نازنینت شاد و شادمانی. همین که درگذاراین سالیان دراز همچنان از آزادی دم می زنی و هوای تازه را آرزو داری و دل به یاد معلمانت خوش کرده ای ، این ها همه نشانه ی جشن است و جشن تنها آن نیست که شمعی و چراغی روشن باشد،همین که چراغ را می جویی نشان چراغانی است در دل و جانت که در امید زاده می شود و در امید می زید ...و سخت جانی تو سبب شگفتی نیست ،چون توست، و همه ی توست ، مثل آن روزها که از بند به در می آمدی و ما که به انتظار تو روی پله های جلوی دانشکده ایستاده بودیم به دیداردوباره ات ،شور و شوق و جذبه فرامان می گرفت و جملگی دم می گرفتیم و تو را به نام می خواندیم :بهمن آی بهمن آی بهمن بهمن بهمن...انگار همین دیروز بود یا امروز که زاده شدی ، که زاده می شوی ، پس زادروزدوست شاد باد !
  • Bahman Moshfeghi فرامرز عزیز! همه ی شادی های جهان برتو ارزانی باد! با نوشته ی مثل همیشه زیبا وپرمحتوایت مرا به سالها و حال وهوایی بردی که فریاد های شادی های مان گوش فلک را کرکرده بود!...سالهایی که هیچگاه فراموش شدنی نیست...آن قدر شاد بودیم که به طنز بچه ها(دانشجویان) روی تخته سیاه آمفی تئاتردانشکده( که سبزرنگ بود!) با خطی بسیار خوش می نوشتند: بخت_ بد بین، کز اجل هم ناز می باید کشید.!( بعد بچه ها به شوخی می گفتند: روز بعد طرف با یک اتومبیل تصادف کرد ومرد.! ازراه دور ترا می بوسم.قربانت بهمن