.
پرویز اسلامپور -یداله رویایی
.
این شعر در نهایت عجز و حرمان ،توماری از گم شده گی و از دست رفته گی را می گسترد
و روز های فروخته و افروخته ،بی هوده و پوچ و بی دلیل را
که بی محتوا و یکنواخت می گذرد و نمی گذرد
تقویمی از درد و رنج و بی هوده گی در جمع درد مند دو تن و یا اجتماعی دردمند
و در عین حال همچنان که از ظواهر بر می آید این شعری است به نهایت اروتیک
با لحن و لهجه و بیانی آشکار و غرق در لذت پیش و پس از بستر و هم بستری
که در زمانه ی پوچی ،عشق و شور و شوق نیز بیدادگرانه هجو م می آوردو در لذت خلق شاعرانه مشارکت می کند
برخی توهمات تاویلی ممکنست عشقی سعدی و حافظ وا ر و در همان حد همجنس گرایانه را نیز
القا کند و نشانه های آن را در رگباری از دا ل و مدلول های مکرر این شعر کوتاه و قصه ی بلند آن بیابد
هفته ی سوراخ هم ،شعری اعتراف گرایانه و هم حرف و حرکتی اعتراض گرایانه را در بر دارد
ف.س.
شنبه سوراخ
یک شنبه سوراخ
دوشنبه سوراخ
سه شنبه سوراخ
چهارشنبه سوراخ
پنجشنبه سوراخ
جمعه سوراخ سوراخ
No comments:
Post a Comment