فرزین هومانفرA*SH*N*A:FARZIN HOUMANFAR

من نا ندارم / تو دست بزن / تا آنها برقصانند..................
.........................................................Farzin Houmanfarفرزین هومانفر 

A*SH*N*A

شاعر و مترجم
زاده ی ١٨ 

کتاب 

فاخته یی بر درخت لوت 

آیینه ١٣٧١

آسمان پروانه کوتاه است ,معیار,١٣٨٠

به وقت محلی همیشه دلتنگم,شعر به فارسی و انگلیسی  ,بوتیمار ١٣٩٢

رویایی در مه,نامه های عاشقانه ی خلیل جیران به می زیاده ,معیار ١٣٨٠

دل زرد ,پابلو نرودا,میر کسری ١٣٨٢ 

--

در روایتی که حرف ندارد 

مه آن اتفاق خوبم که دوباره نمی افتم 

---

حرف‌ها به سنگ می‌خورد و به سر بر می‌گردد
و ما در کوتاهی خود کوه می‌شویم.
*
در رقصی به ضرب زندگی
سر می‌گردد و دل آهنگری می‌کند
*
کلافه‌ام از این چه
که نیاید
که بخوابم زیرنخل‌های گیس‌سفید
که مورچه برداردم از خواب‌های خرمایی
*
رنگ به رنگ می‌شویم
پوست می‌اندازی
پوست می‌کنی
اینها همه از سیبی است که با فریب خورده‌ای
*
از شب طول کشیده‌ام
بس سر به زیر
کوتاهی قله را گز می‌کنم
*
با پستی‌های زمان
در پستی‌های زمین
هزار اسب قدم
داشتم و
بر نداشتم
*
سری جای خود نیست
سرت را به دزد
تا تو سروری
جهان با موهای تو
رنگ می‌شود
سیاه
خاکستری
سیاه
خاکستری
*
پوست مرا کند و پوشید
انتظار شعر ماند و
استخوان زیر دندانه‌های زمستان

---

به ناتانایل 

:

دیر می ایی 

سیب ها سوکوار ند 

تیره روزی بی خورشید 

سبز خواهی شد 

کنار خاکستر سرخ 

در بستری که دیگر 

من نیستم 

حتا در تنهایی خود 

می شنوی ؟

باران دیر می بارد 

ما در قاب دو دریچه 

از هم دور می شویم 

با دستانی پریشان از پرهیز 

---

ماه هاست ایستاده
و دندان های مرده قفل شده اند
صورت امــــــا برگ برگ می ریزد
وشعر پلی می شود
که زندگی از سختِ ما آسان بگذرد
* به وقت محلی همیشه دلتنگم
فرزین هومانفر-
١٣٩٢
بوتیمار