NIMALOGY:MYTH OF NIMA اسطوره ی نیما
٧
ویژه نامه نیما که از آبان ١٣٥٨ در روزنامه بامداد ,در تهران آغاز شده بود با انتشار مقاله کلیدی اسطوره ی نیما در روز یکشنبه شانزدهم دیماه ١٣٥٨,شماره ١٩٩ ,صفحه ٧ به پایان رسید .در این جا به بهانه ی زادروز نیما روز آمد بخش های این مقاله ی بلند همراه مقاله دیگرم : ماخ اولا فریاد شکسته ی رهایی ,مندرج در همان ویژه نامه
چهار شنبه ٢٨ آذ ر ١٣٥٨منتشر می گردد .هر دو این مقالات بخش هایی از کتاب گاهنامه ی دگرگونی را
تشکیل می دهد که به این قلم درباره شعر و شاعری نیما و دیدگاه های او به زودی منتشر خواهد شد
ف.س
ما خ اولا ,فریاد شکسته ی رهایی -١
نخستین کتاب از شعر های نیما , مجموعه ی ماخ اولا ست که ٢٨ شعر حاصل سال های ١٣٢٦ تا ١٣٣٥ و از کارهای نهایی شاعر است که مسیر نیما را از افسانه تا شعر های پایانی نشان می دهد و دفتر خوبی برای آشنایی و همپایی با شاعر خطر کردن ها و تجربه هاست که با پشتوانه ی سنت در مدرنیت به کمال رسیده است .ماخ اولا شامل قطعه های کوتاه با ویژه گی شعر نیمایی است همچون وگ دار , مهتاب , در کنار رودخانه , ... نیما هر شعر را به عنوان یک واحد هنری مستقل در ناظر گرفته و در ایجاد ساختمان و تشکل فرم و محتوای آن کوشیده است .انسانگرایی , طبیعت گرایی و تصویر گرایی نیما همراه با تمثیل ها ,تعبیرها و اسطوره ها به خوبی در این دفتر دیده می شود .
تصویر سازی که در نهایت به اسطوره سازی می رسد ,جزیی از نماد گرایی نیمایی است و در حقیقت دگردیسی شاعر را می نمایاند که خود طبیعت تازه یی را می آفریند زیرا که نیما خود طبیعت بود .تصویر از نظر نیما توان بخشیدن به اندیشه هایی است که گوینده دارد و این توان بخشی در نهایت به اسطوره سازی می رسد که هم نیما و هم مولوی از آن به فراوانی بهره برده اند .نیما خود در لا به لای برگ های دفتر ماخ اولا و اسطوره هایش به دفعات دیده می شود و حضور دارد
ماخ اولا پیکره ی رود بلند
می رود نه معلوم
می خروشد هر دم
می جهاند تن از سنگ به سنگ
چون فراری شده یی
که نمی جوید راه هموار
می تند سوی نشیب
می شتابد به فراز
می رود بی سامان
با شب تیره چو دیوانه که با دیوانه
ماخ اولا و مقاله ی اسطوره ی نیما ادامه دارد
No comments:
Post a Comment