Ars Poetica
هنر شعر -
هنر شعر -
رویاست که قطره قطره می ریزد
روی برگ سپیدی و سپیدی را
پس می زند مثل لکه یی ستاره
یا کهکشان کامل در شب نقره یی ی شعر
وقتی کلام نقاب از چهره بر می دارد
شعر می شود
شعر گرد آوری نیست .تماشای پنهان هم نیست
پراکنده گی ست و یاد آوری یی در مه
تصویر شهر به شعر تصویر شهری شهری است
مثل تصویر عام شاعر که نام شهر و
دیار را فراموش می کند و یا به فراموشی می سپرد
No comments:
Post a Comment