MBR:GAP O GOFT

گپ و گفت رادیو فردا 

...

MBR:فرهنگ مهاجر،فرهنگ مهجور

فرامرز سلیمانی 

MBR:فرهنگ مهاجر،فرهنگ مهجور

در پاسخ به پرسش سیمرغ 

چرا ادبیات ما صدای جهانی ندارد ؟

...

MBR:GAP O GOFTسفرشعربه زادبوم

گپ و گفت GAP V GOFT 

سفر شعر به زاد بوم 

به بهانه انتشار مجموعه شعر آواز های ایرانی از فرامرز سلیمانی 

کتاب سال ١٣٦٩

دانش و فن 

...

SUMMERLY-FINALE

این ها را که گفتم بر دریا و خلیج و رودی دیگر می گفتم
این ها را برای تو گفتم اما رویم به آسمان و ستاره بود
که برای باز گفتن شان زودتر از همیشه می آمدو می نشست
 و تا دیروقت بامداد در آغوش واژه بود 

NOSTAGIA-15...راه ابریشم از کویر می گذرد

Faramarz Soleimani:Nostalgia-15

تار طلا می تند 

فرش کویر در زیر پا ی زخم 

تا ابریشمی که قصد ارغوان دارد 

بر تن 

پیله ی پرواز می تند 

قصد ابریشمی می گیرد 

در تنش های تن 

 و راه 

فرش پیله می شود 

 بر پر پرواز 

راه ابریشم از کویر می گذرد 

METAMORPHOSIS OF FALL;شب نیمای شاعر

١.شب نیمای شاعر  هنوز شب آوازی نخوانده ست که پرده می افتد 

٢.گویا ما سزاوار نیستیم 

٣. عصر باران می بارید  راه با نام راه همراه می شد 

٤.باغ را نیاز نوازشی نبود علف خلاصه بود  آسمان غریبه بود 

٥.حالا در ایوان واژه نشسته ایم 

ق٦.قطره های باران را می نگریم  پشت بام های بهانه 

٧.بر برگان باران می برد بر ما نه سایه ی آفتابی می گذرد 

٨.بامداد را انتظار می کشیم  پس آن هجوم نقره یی کجا شد 

٩.ماه را مه گرفته بود 

١٠.ما در میان مه راه گشودیم 

١١.هنوز شب آوازی نخوانده بود 

١٢.گویا ما سزاوار نبودیم 

١٣ ما گویا سزاوار نبودیم 

١٤.از راه های جهان باز میگشتیم 

راهدارمان با ما بود هنگام که به بیراهه ها می رفتیم 

خاموش و بی همراه راه  راه می سپردیم 

١٧.ما را نشانی نمانده بود   ما را نگاهی نمانده بود  ما را راهی 

ت١٨.تنها به پاییز پناه بردیم 

١٩.تن ها سر به باد سپردیم 

٢٠.گویا هنوز بودیم و جامه همان خیس بود 

٢١.اما ما سزاوار سزاوار عطر بهار نبودیم و ساده شدیم 

٢٢.در گردش شبا نه گی  بلوغ باغ بی هوده مارا فرا می خواند تا شب از نیمه شب گذشت 

جورجیا , ٢٢ نوامبر نود و هفت 

آخرین جشن سد راز نیما پس از دو سال 

METAMORPHOSIS OF FALLازجانب جوانه و دریا آمدم-5

٥

از جانب جوانه و دریا آمدم 

تا باران 

از جانب توفان آمده بودم  از دریا 

به منشور اندوه و مالاریای برادرانم 

و هجوم سرخ همسایه به باغ 

درگاه را دستی پریشان گذشته بود 

در دگردیسی ی خزان 

از دفتر نیمایی ها 

METAMORPHOSIS OF FALLازجانب جوانه و دریا آمدم-4

٤

از جانب جوانه و دریا آمدم 

آمدم تا سر زمین سبزآبی م 

پای پل ها و پله های شکسته 

و پنجره های خاموش 

و گلوی بسته و راهی ویران 

پرواز را بر بال پرستوکی زخمی نشستم 

کبوتران جوان را از بند رستم 

به هزار آواز و اه 

بر بوریایی نجیب 

به خار و چپر دست بردم 

و ابریشم پیله را پس زدم 

تا پای توتی فرتوت 

پر پروانه شدم 

در پرواز و 

تپش 

از دفتر نیمایی ها 

METAMORPHOSIS OF FALLازجانب جوانه و دریا آمدم-3

٣

از جانب دریا آمدم  از جانب توفانی ی آب  آسمان را جامه کردم 

از جانب جوانه و دریا آمدم 

تا باغ بآران 

که در اندوه و مالاریا تنیده بود 

بر ابریشم و خار خانه کردم 

پشت چپرهای خزان 

هنوز طنین قصیل و بیشه مانده بود 

با بنفشه سفر کردم 

تا میلاد ماه و ارغوان 

تا ستاره یی که شب  همه شب 

پرسه می زد 

از دفتر نیمایی ها 

METAMORPHOSIS OF FALLازجانب جوانه و دریا آمدم-2

٢

از جانب جوانه و دریا آمدم 

افسانه بود آمدنم 

به پرواز آبی م افسانه شدم 

و در خموشی ی خیزشی در حجاب کلام 

تا خروش موج بالیدم 

بر جای باغ خزان 

گلی اگر نمی ماند 

بر جای پای آفتاب 

زوبین ستاره می با لد 

از دفتر نیمایی ها 

METAMORPHOSIS OF FALLازجانب جوانه و دریا آمدم-1

١

از جانب جوانه و دریا آمدم 

تا دار پیله و پروانه 

پشت چپرهای خزان 

باغ 

در ماتم سنگ و کهکشان می شد 

آن سن آواره در مرگ می خواندم 

که دریافتم هرگز از مرگ نخواهم مرد 

تا آسمان را خطی سبز آبی زنم 

از جانب جوانه و جنگلی جوان 

با تو پریدن می توانستم 

به پروازی آبی افسانه یی شد گردش تن
از دفتر نیمایی ها 

METAMORPHOSIS OF FALL:آوای خارایی ی موج

 Faramarz Soleimani

Metamorphosis of Fall

 نه بازگشتی ست و نه رسیدنی 

تنها ما در گذریم

-اکتاویوپاز - 

آوای خارایی ی موج 

:

پس از من جهان شمایل بی شکلی ست که در نگاه سنگی م جان می گیرد 

دستانت را می گشایی 

تا به جرعه یی آب و دلتنگی 

دعوتم کنی 

می خواستم پاسخی فرا خور باشم 

اما  صخره های رویاروی 

تپش هایم را در نمی یابند 

می خواستم از حادثه بگویم 

حادثه را 

نگاه شبانه ام آفرید 

در بستر سرخ افرایی 

به دیدارم بیا 

آن جا که نیلوفران 

در آب های آرام خفته اند 

گاهی در خیال نسیم 

پرنده یی سنگین بال می آید 

دمی کنار ما که می نشیند 

بال هاش را فرو می گذارد 

گفتی گریز از کجا آغاز شد 

ما وعده گاهمان را 

در جانب قله ها 

بر پا کردیم 

مشتاق جورهایی آب و اندکی دلتنگی ست 

تندیس سنگی ی من 

گشوده می ایی 

به آغوش آب 

خاموشم اگر 

در دگردیسی ی خزان 

آواز خارایی ی موج را باز می خواهم 

تحریر تازه 

عصر خزان ١٣٩٢

MBR:NIMAIHA OF FARAMARZ SOLEIMANIنیمایی های فرامرزسلیمانی

MBR:GAP O GOFT/Faramarz Soleimani

by:Steffan Engstrand

Tr;Sohrab Mazandarani
ترجمه عادلانه خزر در شعر فرامرز سلیمانی
:
شعر فارسی در نمونه فرامرز سلیمانی معرف نوع خوب شعر طبیعت است که در آن سبز خرم
و شکل و چشم اندازها و زمین های صخره و سنگ از پی هم می آیند .پیداست که شاعر به اقتصاد
کلام و ملودی و آهنگ آن اهمیت می دهد .او به ستایش منظره ها و کشتزارهای برنج و آنهایی که
خالق این زیبایی اند-دهقانان-نشسته است . در این شعر ها دریای خزر ,سخنگوی بر حق خود را
یافته است .ماهیان در اثر سلیمانی حضور دارند و تور های خیس شان .و پرندگان که بر سر دریا
بال می زنند .شاعر کودکی و زادگاه خود را به سطح شعر تعالی می دهد و ستایش می کند
شعر هایی بافته در رویاها , و رویاهایی که مدت مدیدی است گم شده و از دست رفته است .
شعر سلیمانی با زندگی سنتی مردم مانوس است و از شعر ها نیز طنینی مردمی به گوش می آید
همزمان نسیمی از چیزهایی جادویی حس می شود که در هیات نیما پرداخته شده و
نسیم این اسطوره به آرامی در همه جای دفتر می وزد.این دفتر اما بسیار کوچک است تا بتوان
قضاوتی همه جانبه از شاعر و یا شعر فارسی درمعنای کلی آن به دست داد ,من شخصن با علاقه و
اشتیاق منتظر روزی می منم که دفتری پر و پیمان با شکل و شمایلی گر چه گرانتر از این شاعر
منتشر شود اما به عنوان پله ی اول آشنایی ,ای دفتر نقش خود را بی هیچ تردیدی ایفا می کند
سلیمانی بجز شاعری ,منتقد و مترجم است و مهمترین مترجم شعر پابلو نرودا در زبان فارسی
-نقل از سوئدی ها و دفترهای دو زنه رویا -
Havet sjunger med Nimas brytning av F.Soleimani
/med Staffan Ekeson ,i smarbete med Octav press* '97

...

فواره در کنارسنگ

Faramarz Soleimani

فواره در کنار سنگ 

:

فواره در کنار سنگ 

کاکتوس خارایی 

سا لسا ی گارسیای مکزیکی 

و شر و شر شرور آب 

در چشمان سنگ 

با پنجره یی باز و بسته باز 

فواره 

در کنار سنگ 

سنگ آخر

وقتی بلوط از باغچه می گذرد 

سایه ی سنگ با آفتاب می نشیند 

خطی در خیابان نمی گنجد 

سگ همسایه بی هوده می دود 

بچه ها توپ ها را به بازی می گیرند 

داور مدام سوت می زند  

کسی بی اعتنا به آهنگ مامبو دارد 

ماشینش را برق می اندازد 

و دیگری گویا 

مشغول قتل عام علف هاست 

چتری در خیابان نمی ماند 

نقطه های باران را شسته اند 

اندکی باغچه و های و هوی بچه ها و سایه ی زلال سنگ 

شعرآفتاب-7

٧

پروانه را 

به وهم پروانه گرفتم 

پولکی به دست های غبارری م 

شعرآفتاب-6

٦

پروانه پنهان شد پشت شب 

شب در ردای سیاهی پنهان بود 

ما در مدار سیاهی سایه شدیم 

شعرآفتاب-5

٥

درختان و پرنده گان و پروانه گان را شناختم 

-هرمان هسه -

باغبان بود 

آن که درخت را باور دشت 

پرنده را 

به شاخه نشاند 

رنگ گل را روی بال پروانه گی ش ریخت 

و تنها 

رفت 

شعرآفتاب-4

٤

فرا می رود 

از خود و خویشتن خود 

فرا می شود 

به خاک و هوا 

فرا می رود و 

هیچ می شود 

عشق را که بر بلاش 

می نشاند 

شعرآفتاب-3

٣

آفتاب 

در تپش های پروانه 

پر می زد 

پروانه پرهاش آفتابی بود 

شعرآفتاب-2

٢

هنگام که ماه می موید 

رنگ بهار می گیرد پروانه 

در حریر ابر 

هنگام که ماه نو

 می موید 

شعرآفتاب-1

١

شهسوار راه بود 

به بال های پروانه گی ش 

و سبز فاصله را 

به دانه یی 

گرم گرم آغوش تپش می شد 

آن که شهسوار راه بود 

به بالای تپش 

ROYAGARDANI:ماهی موج جاری

ماهی موج جاری 

! ماهی موج نه 

! نه موج ماهی 

ماهی و موج هر یک در آب اصالتی را جار می زنند 

ماهی 

موج 

جاری 

FARAHAIKU

Faramarz Soleimani

It won't be long always

:

Always a long wait

Along the roots o blossoms

It won't be long always 

FARAHAIKU:به حلقه ی موج

به حلقه ی موج 

چشم می گشایم 

تا دریا بیدارم 

ابر اگر می بارید

ابر اگر می با رید 

آسمانم آبی می شد 

با ستاره گان آواره اش 

و پروانه 

ها 

ابر اگر می برد 

آسمانم ستاره یی می شد 

بر بال پروانه 

آواره 

FARAHAIKU:آینه ی دریا به حلقه ی موج

آینه ی دریا به حلقه ی موج 

پنهان نمی ماند در مشت مرد 

ماسه های شیطان 

رقصگاهKINGDOM

فرامرز سلیمانی 

رقص گاه 

:

رقص گاه 

که می رقصد پا ی سقف وقت 

بالا چراغی می رخشاد تا 

تای هزار و یک تپش 

پیش 

در صدای ساکت یکریز 

می ریزد صدای ساکت یکریز 

رخنه گاه خلاصه 

در رخنه گاه خلاصه گاهی می تازد 

تا رعشه گاهی شکن 

شکن که شب گاهی می شکفد 

با آینه سر ریز آینه 

صدای ساکت می ریزد باز 

در صدای ساکت 

...

WCP:1939 SEAMUS HEANEY2013شیمس هینی

ُُThe last hurrah of Seamus Heaney/
Faramarz Soleimani

WCP:World Century Poets

b. 13 April 1939,Castledawson,Northern Island

d.30 August 2013,Dublin,Ireland
Pen Name:INCERTUS=doutful

ما سرنوشت کوچکمان را در بر می گیریم 

---

شیمس هینی,برنده ی جایزه ی نوبل ادبی سال ١٩٩٥ را پس از ییتس ,بزرگترین شاعر ایرلندی دانسته اند
در یادداشت آکادمی نوبل به مناسبت اهدای این جایزه به شاعر آمده است :
آثاری با زیبایی غنایی و ژرفای اخلاقی که معجزات هر روزه را با زندگی می پیوندد
او می کوشد  تا تو را با هستی واقعی تر و با شعر کاملتر یاری دهد
هینی به شدت ایرلندی بود و گاه حتا بر آن تعصب می ورزید تا آن جا که از مناظر و مرایای کودکی و دشتی که نیز کار و بار او بود , گذشت و به سیاست و خشونت های آن در شعرش پرداخت ,آن چه که خود آن را به "مرگ یک طبیعت گرا" تعبیر کرد و بدین سان دیگر نمی شد که هینی را از کشور ایرلند و چالش های سیاسی آن باز شناخت .
او یک با ر گفت
ما در اینجا در زمانی بحرانی زندگی می کنیم که اندیشه ی شعر به عنوان هنر در خاطر آن قرار گرفته که اندیشه ی شعر به عنوان یک روحیه ی سیاسی بر آن سایه انداخته است . و در عین حال نشان می دهد که همان اندیشه ی سیاسی را بر شعرش بر تر دانسته است 

بدان که گذرنامه مان سبز است 

و هرگز جامی به سلامتی ملکه 

ننوشیده ایم
---

برای هینی کلمات بار تاریخ و رازها را دا شت در ارزیابی ی مدام هستی و ناگفته های ملموس 

DIGGING
Between my finger and my thumb
The squat pen rests;snug as a gun
Under my window a clean rasping sound
When the spade sinks into gravely ground:
My father digging.I look down
Till his straining rump among the flowerbeds
Bends low,comes up twenty years away
Stooping in rhythm through potato drills
Where he was digging
The coarse boot nested on the lug,the shaft
Against the inside knee was levered firmly.
He rooted out tall tops.buried the bright edge deep
To scatter new potatoes that we picked
Loving their cool hardness in our hands.
By God,the old man could handle a spade.
Just like his old man.
My grandfather cut more turf in a day
Than any other man on Toner's bog.
Once I carried him milk in a bottle
Corked sloppily with paper. He straightened up
To drink it, then fell to right away
Nicking and slicing neatly, heaving sods
Over his shoulder, going down and down
For the good turf. Digging.
The cold smell of potato mould, the squelch and slap
Of soggy peat, the curt cuts of an edge
Through living roots awaken in my head.
But I've no spade to follow men like them.
Between my finger and my thumb
The squat pen rests.
I'll dig with it.

 "Digging", Death of a Naturalist (1966)

رباعی رومیRUMI ROBAI#26

RUMI ROBAI#26

مگذار که وسوسه زبونت گیرد 

چون مار به حیله و فسونت گیرد 

تا آن مه بی چون کند اهنگ گرفت 

حیران شود آسمان که چونت گیرد 

Do not let temptation down you 

And sneak into you like a znake

If that beauty appears in a break

The sky wonders how to take you

Tr;FS

ابرراکج کلاهم کردم

ابر را کج کلاهم کردم 

مثل کج کلاه ابر 

بر پیشانی ی پریشان کوهسار 

و زیور باران 

بر مژگان عاشقم 

تو را 

به تماشای پردیس دره ها برد 

ابر را 

کج کلاهم 

کردم 

به با فه ی طلایی ی

 گیسوت 

ازاین همه

از این همه 

که همه بود تو را 

بود تو را 

تا همه آوردم 

تا همه ی این همه 

تا دنباله ی ستاره  / ما را 

تا ستاره ی دنباله دار همین 

دم دمای فردا را 

...یا 

بی بی به شهر چو می آید بانو به شهر شهر زادی 

که در منبت صندوق شهر خاموشانی 

آواز بانو هزار سال زندانی می ماند 

SUMMERLY:اول تورامی نویسم

اول تو را می نویسم 

اول برای تو می نویسم خطی را که در میان سبزه و آب نوشتم و خط خطی کردم 

و بعد تو را از میان خط های خط خطی بیرون می کشم و دوباره می نویسم 

و خط های خط خطی تو را از میان سبزه و آب بیرون می کشد تا بنویسی ام 

و چهره ی تو در میان خط های خط خطی دمی می گیرد و بیرون می اید تا من 

و با چهره ی من در میان خط های خط خطی می پیوندد 

و من که با تو تو را می نویسم به شکل تو می نویسم ات که مرا می نویسی ام 

و زندگی جز نوشتنی نیست به دفترعاشقی 

در میان خط های خط خطی 

که سبزه را به آبی ی خط خطی می نویسد 

خروس جنگی A*SH*N*A:FIGHTER COCK

Faramarz Soleimani:Fighter Cock

ما همه خروس جنگی هستیم
ما هم خروس جنگی بودیم
ما هم خروس جنگی می شویم
ما هم خروس جنگی لهواهیم بود
و زندگی بازی خروس جنگی ست
تا ما هم خروس جنگی می شویم
زیرا که ما خروس جنگی هستیم
زیرا که ما خروس جنگی بودیم
زیرا که ما خروس جنگی خواهیم بود 

گل و مرغ فرامرزسلیمانی

"می خواهمت چنان که در اندیشه ی منی "

"فرهاد کوهکن شده ام تو تیشه ی منی "

از خواب های سبز بهاری می ربایمت 

تو  ریشه و  شکوفه و  بیشه ی  منی 

در کارگاه حسن می ترسم از خطای دوست 

تو کار و بار و  حرفه و  پیشه ی منی 

از جمع گوشه گیرم و دائم به خواهش تو ام 

تو معنی خانه و خلوت گوشه ی منی 

شاعر نثار باغ می کند گل و مرغ واژه را 

تو  باغ و  گل و  مرغ همیشه ی  منی
---
*فرامرز اصلانی خط اول این شعر را نوشت و من چند خطی به آن افزودم تا ترانه واری شود *
مناسب قول و غزل و صدای گرم او و برایش فرستادم
و او نوشت :

•  دوست خوب....در کلام من تحریف شده...من در همه مورد گذشت دارم ،جز این..."تو" اینجا زیادیست...چون می‌دانم جنبه آنرا داری، چنین گفتم...
  
  موسیقی‌ کلام...هنریست ویژه...میدانم که میدانی‌.

  و من در پاسخ او نوشتم که آن تحریف برای تصحیح  وزن شکسته و نادرست شعر بود و در جهت موسیقی کلام  به عنوان هنر ویژه ,که  می دانم که می دانی 
  برای اجرای ترانه البته دست موسیقیدان در جهت انعطاف و تغییر باز است و ریش و قیچی دست اوست 
  به دور از معیار شعر و شاعری 

A*SH*N*A:ROGHYEH KAVIANI SIMAرقیه کاویانی سیما

رقیه کاویانی سیما Roghyeh Kaviani Sima،also Sima R.Kaviani

A*SH*N*A

یعنی ی تو / یعنی ی شما / یعنی ی تمام شما / و / چه قدر دور شدم / از/ / تو 

ZOHREH KHALEGHI:THIRD WAVE POEMشعرموج سوم

THIRD WAVE By Zohreh Khaleghi
Translation By Dr. F. Soleimani
موج سوم
--
خیالم را
در موج نگاه تو دیدم 
وقتی موج خیالم بود
زهره خالقی

I SAW MY DREAM
IN THE WAVE OF YOUR SIGHT
WHEN IT WAS THE WAVE OF MY DREAM

LITCRIT:PUNCTUATION AND READING POETRY

Faramarz Soleimani iمن هم خوانش های متفاوتی دارم و خوانش شمارادوست می دارم . در اساس دو سه دهه یی میشود که از نقطه گذاریپرهیز می کنم تا قابلیت انعطاف شعر در پیچیده گی ها و دست آموزی هایش بیشتر شود .تورم نقطه گذاری در شعر نیما و شعرنیمایی می کوشید که یک نوع خوانش را تحمیل کند اما از فلسفه ی فردیت و اصل دکلاماسیون که نیما بر آن اصرار می ورزید دور می شد حالا که دردوارن فرامدرن فرانیمایی می نویسیم و می خوانیم هرکداممان مکث وبندو فراز و ویرگول و نقطه سرسطر خودمان را داریم و این به ویژه گی پولی فونیک و چندآوایی شعرمان هم کمک می کند.ممنون

پل می زنمFARAHAIKU

• 

  Faramarz Soleimani پل می زنم میان خلیج و خزر/تا میان جهان و کهکشان پل می زنم /انسان عاشقم کجاست؟

  
  

بوطیقای فیسبوک FACEBOOK POETICS

قضیه فیسبوک دارد مثل مشکل ادیان ابراهیمی نوری می شود که در آن صحرای درندشت و بی مرز فلسطین آمدند دیوار به دیوار یکدیگر گنبد و بارگاه و کنشت و ترسا خانه و مسجد و محراب که همان مهراب زرتشتی خودمان باشد ساختند و مرز و خط و نشان کشیدند و بعد حالا سده ها و هزاره ها ست که توی سر خودشان و همدیگر می زنند و قصد محو و نابودی یکدیگر را از روی زمین دارند که این زمین مال منست و نه تو , و هیچ هم کوتاه نمی آیند  .

در فیسبوک هم این همه زمین خدا به اندازه ی خدا تا گیگ با یت مفت و مجانی برای همه فراهم شده است و خلق اله با انکار گرایی سلبی و سنتی و ملی و مذهبی , مدام توی سر هم می زنند و می خواهند یکدیگر را محو و نا بود کنند که این یکی چرا اسمش یا عکسش تکرار

 می شود و شعر و نوشته و ترجمه می گذارد و گروه و گروهک و کارگاه و لینک و دسته و علم و کتل و فلان و بهما ن 

راه انداخته است و یا که انحصار طلب است و کسی را هم به بهانه های گوناگون راه نمی دهد 

بابا جان ,عزیز,جناب,بزرگوار,استاد,سرور,رفیق,خواهر ,برادر,دوست,همشهری,همولایتی,همدین,هم مذهب,همکار و همراه ,  و هر که و هرچه ... تورا به خدا کوتاه بیایید و از این سکوی فرهنگی و فرهنگسرای حاضر و آما ده و این فرصت مغتنم چند زبانه و چند فرهنگه لطفن به سود یک فرهنگ مهجور و مستعد استفاده بفرمایید و این همه با گوشه و کنایه و دژ خویی و تگ کردن و اد کردن و حذف کردن و خط و نشان کشیدن و باقی افعال معین و متعدی و اسامی معرفه و نکره , این همه توی دست و بال همدیگر نپیچید و کار کنید.کار... کار... و که اجرتان ما جور 

و این همه شکایت و حمله و گله و طعنه و بهانه و 

و البته از صمیم قلب هم بگویم که در برابر این همه که ذکر کردیم هم کارهای خوب و خواندنی و دیدنی و شنیدنی 

و شیر کردنی و آموختنی بسیار است 

که دستتان و ذهنتان ما نا باد 

و باید افتخار کرد به این خانواده ی بزرگ شعر و نوشته و نقد و نظر و طرح و نقاشی و سینما و تاتر و مانند آن 

که بی نظیر است به معنای واقعی کلمه .و باید هم باشد با این همه کارگزار فرهنگی حرفه یی و سابقه و کارنامه دار هرگز هیچ روزنامه و مجله و ناشر و سازمان فرهنگی با چنین شورای نویسنگان و هیات تحریره یی و دبیران و سردبیرانی و در چنین ظرفیتی کار و به ویژه کار بی اجر و مزد و مواجب , بی و با کاپی رایت ارایه نداده است و این قدمی تاریخی است و در تاریخ ادبیات ایران و جهان : فراموش نا شدنی 

و پاینده باد 

بی هوده نیست که مطالب فیسبوک این همه در میان جراید کاغذی و رادیو تلویزیون های ما طالب و طرفدار دارد 

RUMI ROBAI#25رباعی رومی

Rumi Robai#25

I want a troubadour like a drunken lover

In your tavern alley be a perpetual lover lover 

Would be a shah or like a lover 

give it to me o god a troubadour like a lover 

مطرب خواهم که عاشق مست بود 

در کوی خرابات تو پابست بود 

گر نیست بود شاه وگر هست بود 

یا رب بده ان کس که از این دست بود 

Tr;FS

RUMI ROBAI#24رباعی رومی

RUMI ROBAI#24

The loved one appears like sun article

The lover turns like particle

Like spring wind love starts to spring 

And all branches begin dancing 

Tr;FS

معشوق چو آفتاب تابان گردد 

عاشق به مثال زره گردان گردد 

چون باد بهار عشق جنبان گردد 

هر شاخ که خشک نیست رقصان گردد 

A*SH*N*A:BATUL AZIZPUR

Batul Azizpurبتول عزیز پور 

A*SH*N*A

شعر

از مادری عاشق
زاده می شود..

در باغچه های سوسن ،
در مهتابی های دلگشا ،
درهشتی های تاریک ،
در کوچه های خاکی ،
در صف های اتوبوس ،
در آسانسورهای شتاب . . .

شعر
آزادی را فرمان می راند ،
فرمانروایان نمی دانند...

شعر را
زنان در زنبیل ،
عابران در جیب ،
کودکان در کف دارند ..

فرمانروایان نمی دانند

RUMI ROBAI#23رباعی رومی

سر دل عاشقان ز مطرب شنوید 

با ناله او به گرد دل ها بروید 

در پرده چه گفت اگر بدو می گروید 

یعنی که ز پرده هیچ بیرون نروید 

Listen to troubadour for secret of lovers

With his cry seek the heart of lovers

When you see what he says behind the curtain

do not leave the curtain without lovers

-A non Fitzgeraldian translation by:

Faramarz Soleimani

A*SH*N*A:MASUMEH ZIAIمعصومه ضیایی

معصومه ضیایی masumeh ziai

A*SH*N*A

منتظرم باران بند بیاید
هوا پاک و آفتابی شود
گل‌ها و کودکان بدرخشند
رنگین‌کمان دنیا را زیبا کند
بار دیگر ببینمت!

معصومه ضیائی

آهو

حالا آهوی گمشده‌ای هستم
می‌بویمت
در سرتاسر دشت
و نمی‌بینی‌
به سوی تو می‌آیم
حالا تنها
آهوی گمشده‌‌ای هستم

معصومه ضیائی

نه این سکوت
نه آن حرف که می توانست
بر لب های تو باشد
نه این قصه ها
که تکرار می شوند
سینه به سینه
از خواب های کودکی
به حسرت های پیری
نه این درخت های منتظر ِ دو سویِ خیابان
نه این تاریکی که گاهی
گم می شود
لابلای این ها
نه این پنجره های سیاهپوشِ سرگردان
نه این گلدان هایِ شکسته، رها
نه این خنده های رمیده
در پس هر نگاه
نه این سکوت
نه آن حرف
هیچ کدام
سرگذشت این فصل وحشت زده نیست!
سرگذشت این فصل وحشت زده نیست

+

یک داستانک

زن 

زندانی بود. توانش که فروکش می‌کرد، می‌گفت:
-باید خودم را آزاد کنم. می‌روم. حتمن!
همه می‌‌دانستند که او نمی‌تواند و نمی‌رود. هیچ‌کس هم نمی‌توانست به او کمک کند. بچه‌ها گاهی سرشان را زیر لحاف فرومی‌بردند و بی صدا هق‌هق می‌کردند. دست و پای او به آن‌ها بسته شده بود.
یک روز کمی پس از این‌که آن‌ها یک به یک حلقه‌های زنجیر را باز کردند و رفتند، وقت رفتن او هم رسید. برای همیشه!

معصومه ضیائی
از مجموعه‌داستان ماهور و صدای سپیده
---

برای مرگ وقتی حواسش نیست

حواسش که نیست
چیزهای تازه می‌خرم
می‌خندم
عطر می‌زنم
عاشق می‌شوم
زندگی می‌کنم!

معصومه ضیائی

RUMIESQUE:بازبا تو رومی وار

با تو باز رومی وا ر می گویم 

خود حال دلی بود پریشان تر از این 

یا واقعه یی بی سر و سامان تر از این 

اندر عا لم که دید محنت زاده یی 

سرگشته ی روزگار حیرت تر از این 

و دامن حیرت گرفت و بر کشید 

غبار عشق فرو ریخت 

و در غبار فرو شد 

به حیرانی و پریشانی 

رهگذران گفتند 

حالا طعم عاشقی را 

به تماشایی 

چه خوب چشید 

قدر هاله ی ماه و 

تنها در سایه یی 

ف.س