رسول یونان
پلاک هفت
خونه اون توی این خیابونه
یه در قرمزه با پلاک هفت
اما من راهمو می کشم می رم
مث اونکه راهشو کشید و رفت
نباید سر به سرش بذارمو
پرپرش کنم گلای باغشو
نباید مث یه سنگ تیره ای
بشکنم درخشش چراغشو
این درس نیس که اونو مثل خودم
توی این کوچه ها آواره کنم
شاید اون خواب قشنگی می بینه
نباید خوابشو من پاره کنم
خونه اون توی این خیابونه
حتی از مقابلش نمی گذرم
دوباره راهمو کج کرده می رم
با خودم یادشو اما می برم.
No comments:
Post a Comment