ARS POETICA-112

ARS POETICA-112

• 
  
  
  
  

  به دوردست موج مى خواند
  من قايقم نشسته به خشكى
  در خلوت و سكوت
  فار دريايى 
  شب را 
  به خلوت و سكوت 
  مى خواند
  
• 
  
  
  
  

  اين قافله
  سخت به قافيه پرداخته است
  من با قافله ي بعدى مى آيم
  كه زودتر برسم
  
  
  
  
  

  • 
    
    
    

    من از اين قافله سخت مى ترسم
    كه هنوز با زنگ شتر
    حركت مى كند
    
    
    
    

    اى كار وان آهسته ران
    چند تا از اين قافيه ها
    لاى دست و پاى شترها
    گم شده است

    
    
    

    
    

    
    

    • 
      

      
      

      
      

      
      

      • 
        

        
        

        
        

        زنگ قافيه را
        به گردن شاعر بياويز
        تيز و بز از كوه ميره بالا
        وقت سقوط
        نردبان شعر را فراموش نكن
        Ars Poetica:
        Rhyme. & Rhythmica