Wednesday, August 28, 2013

بوطیقای فیسبوک FACEBOOK POETICS


قضیه فیسبوک دارد مثل مشکل ادیان ابراهیمی نوری می شود که در آن صحرای درندشت و بی مرز فلسطین آمدند دیوار به دیوار یکدیگر گنبد و بارگاه و کنشت و ترسا خانه و مسجد و محراب که همان مهراب زرتشتی خودمان باشد ساختند و مرز و خط و نشان کشیدند و بعد حالا سده ها و هزاره ها ست که توی سر خودشان و همدیگر می زنند و قصد محو و نابودی یکدیگر را از روی زمین دارند که این زمین مال منست و نه تو , و هیچ هم کوتاه نمی آیند  .
در فیسبوک هم این همه زمین خدا به اندازه ی خدا تا گیگ با یت مفت و مجانی برای همه فراهم شده است و خلق اله با انکار گرایی سلبی و سنتی و ملی و مذهبی , مدام توی سر هم می زنند و می خواهند یکدیگر را محو و نا بود کنند که این یکی چرا اسمش یا عکسش تکرار
 می شود و شعر و نوشته و ترجمه می گذارد و گروه و گروهک و کارگاه و لینک و دسته و علم و کتل و فلان و بهما ن 
راه انداخته است و یا که انحصار طلب است و کسی را هم به بهانه های گوناگون راه نمی دهد 
بابا جان ,عزیز,جناب,بزرگوار,استاد,سرور,رفیق,خواهر ,برادر,دوست,همشهری,همولایتی,همدین,هم مذهب,همکار و همراه ,  و هر که و هرچه ... تورا به خدا کوتاه بیایید و از این سکوی فرهنگی و فرهنگسرای حاضر و آما ده و این فرصت مغتنم چند زبانه و چند فرهنگه لطفن به سود یک فرهنگ مهجور و مستعد استفاده بفرمایید و این همه با گوشه و کنایه و دژ خویی و تگ کردن و اد کردن و حذف کردن و خط و نشان کشیدن و باقی افعال معین و متعدی و اسامی معرفه و نکره , این همه توی دست و بال همدیگر نپیچید و کار کنید.کار... کار... و که اجرتان ما جور 
و این همه شکایت و حمله و گله و طعنه و بهانه و 
و البته از صمیم قلب هم بگویم که در برابر این همه که ذکر کردیم هم کارهای خوب و خواندنی و دیدنی و شنیدنی 
و شیر کردنی و آموختنی بسیار است 
که دستتان و ذهنتان ما نا باد 
و باید افتخار کرد به این خانواده ی بزرگ شعر و نوشته و نقد و نظر و طرح و نقاشی و سینما و تاتر و مانند آن 
که بی نظیر است به معنای واقعی کلمه .و باید هم باشد با این همه کارگزار فرهنگی حرفه یی و سابقه و کارنامه دار هرگز هیچ روزنامه و مجله و ناشر و سازمان فرهنگی با چنین شورای نویسنگان و هیات تحریره یی و دبیران و سردبیرانی و در چنین ظرفیتی کار و به ویژه کار بی اجر و مزد و مواجب , بی و با کاپی رایت ارایه نداده است و این قدمی تاریخی است و در تاریخ ادبیات ایران و جهان : فراموش نا شدنی 
و پاینده باد 
بی هوده نیست که مطالب فیسبوک این همه در میان جراید کاغذی و رادیو تلویزیون های ما طالب و طرفدار دارد 


No comments:

Post a Comment