سعید سلطانپورA*SH*N*A:SAID SOLTANPUR

 سعید سلطانپور 

شاعر،نمایشنامه نویس و کارگردان تاتر

دبیر کا نون نویسندگان ایران  

سبزوار ١٣١٩ تا ٣١ خرداد ١٣٦٠،تیرباران در اوین تهران 

 جستن 

جستن 

به اوج نشستن 

و اوج را 

آذین بستن 

به قطره های شعر 

شعر سعید سلطانپور شعر آوازهای بند، شعر صدای نامیرایی از کشتارگاه است 

از:شعر شهادت است ،ص ٧٦

مهرگان اسب سپید خسته ی دلگیر
گرچه در خورجین پاک ات بودنی ها نیست
گرچه ما را آخوری از رستنی ها نیست
در سکوت این خراب آباد
بانگ غمناک قدم هایت مبارک باد
---
چگونه با تو بگویم که بی تو غمگینم
حریق سوخته با آب در نمی گیرد
تو چشمه ی خنکی

من غروب خونینم
چگونه بی تو بخندم
چگونه بی تو بتابم
وقتی تو را نمی بینم
تو آفتابی و من آفتابگردانم
نازنینم
دلم تو را می خواهد
مثل گل و کبوتر
مثل درخت و آب
ای آب و ماهتاب من
ای صبح آفتاب
-سعید سلطانپور

---
بیهوده بود حرمت ِ بیعت ها
در سردی ِ شبی که ستاره
تنها پناه ِ روشن ِ من بود ..

بیهوده بود حاصل ِ هجرت ها
در گلشنی که میوه ی هر شاخ
فانوس های چشم ِ زغن بود ..

بگذار چون غروب
جاری شوم به وسعت ِ خونین ِ خویشتن..
بگذار چون شهاب
تا انتهای تیره ی غربت رها شوم ..

بگذار چون دریچه ای از برج ِ انزجار
بر قطب ِ انزوایی آرام وا شوم..

دیگر مرا نمانده توانی به کاشتن..

تسبیح شد به رشته ی هر باد ، بذرها
خیش ام شکست در جدل ِ دیرمان سنگ
اما هنوز در شط ِ نارام باد و شن
چونان تناوری ابدی کرده ام درنگ