Monday, March 4, 2013

2-IRANIAN WOMEN POETRY-overviewکتاب دریک مقاله


                                                               فرامرز سلیمانی FARAMARZ SOLEIMANI:
                                                                    MORE FRUITFUL THAN SPRINGبارور تر از بهار 

                                                                           Iranian Women Poetry-2شعر زنان ایران 




:شعر زنان ایران -٢



                                                                                 ...Nasin Jaferi
                                                                            زاده ی ١٣٢٩ خرم آباد لرستان
هفتم تیر  ۱۳۹۴ , خرم آباد 
لرستان 

                                                                                                                      


نسرین جافری 
۱
   برای تو فصلی آورده ام
از آیه های شفاف
برای تو دستی اورده ام
از تبر زین و عشق
برای تو اسبی اورده ام
با یا لی از افق های نا شنا خته
       *
ما دو مطلق بود یم
دو مذهب
که در خم کتاب های مقدس گم شدیم
با عطر گیج خاک های کهنه .
ما دو کودک بود یم
دو خسته
که ریشه های خود را جوید یم
ما دو مطلق بودیم .
۲
 راه را
در شب و الکل پیچیده ام
با هزار پله گداخته
تا از پیچِ کنار آن حرف بگذرم .
هنوز به خاطرم نرسیده است
که در آن شهر بی سایه
چه چیز را گم کرده ام.
وقتی برمی گشتی صدایت بوی نم می داد
بوی چاهی که
آبهایش در سیاره ای دیگر می ریخت .
رطوبت دستانت جلگه زاری بود
که با مشتی گندم در خاطرم نشستی
سوارانی که از مغرب استخوان هاشان
نوری لخته بر می دارند
از کوچه ای می گذرند
که روزی توبر زبان آوردی
و در همة‌ زمانها گم شدی .
چه بی نهایت بودی تو !
اکنون نوازنده ای بی زمان
تمام دلش را در من می نوازد . نسرین جافری






...Nasrin Ranjbar Iraniنسرین رنجبر ایرانی                                                       






با کلامی
ستاره ای از آسمانی می افتد
و با کلامی
شاخه نرگس تنهائی
در شنزاری
می روید.

چیزی بگو

چیزی بگو
تا شهاب ها و نرگس ها
روزگارشان را
بدانند

چیزی بگو
تا بمیرم
یا
برویم

از کتاب:نرگسی در شنزاری 













...Rogheieh Kaviani
رقیه کاویانی
زاده ی سیاهکل گیلان
:کتاب ها
رسم الخط ١٣٥٧
یکی نبود،حرف نو ١٣٨٠
با دریا : *
از شرارت موج های شکن شکانت
ساحلیان انتظار می ترسند
ور نه
زنجیرهای متبلور باد را
بر پیکر انتظار
چه تهاجم است و توانایی
دریای پیر !
بنگر که باد بر
انتظار پیروز گشت

نه بوي بهاري  كه از پنجره
                                                               ميآيد
نه غنچه سرخي كه لب
                                                           مي گشايد
نه عشوه هاي سبز  پيچك
                                                             ديوار
نه شوق كودكانه تو
با همنوازي
                      رگبار
( بغض  دلم را )
                              نمي  گشايد
                                ******
شايد
دلي در سينه ندارم .
 شايد كه
                سنگ شده باشد
        فروردین ١٣٦٧                                          
                                           

                سنگ شده باشد
        فروردین ١٣٦٧                                            
                                           
..Shahin Hannaneh

...SHAHIN HANNANEH   شهین حنانه
(1322-1376  )

عریانی را دوست دارم
عریانی ی باد را
عریانی ی برگ را
و عریانی ی زنی را که ساده و ساکت
درون مضطربش را
به تماشا می گذارد
جهان تاریک است
تاریک و مه گرفته و غمگین
شاید صدایی
از این سوی مشرق
پیغام دهد
میلاد دوباره ی عشق را
شاید فردا
فصل رویش گل های راگیا باشد
-شهین حنانه:گل های راگیا





عفت کیمیایی کتاب ها :وعده ی ما آسمانی بود ،دارینوش ١٣٧٣آفتاب به سینه ام سنجاق می شود ،ثالث ١٣٨١







 ساقی قهرمان
SAGI GAHREMAN
١
آن دهان دیگر*

آن دهان دیگر از دست من گم است
خوابم نمی برد…
دهان لب های نیمه وا چشمها تا صدای غلیظ درخشان
ناخن های خام سرکنده تا گردی ی پستان چشم ها
تا جوی موی روی شانه چشم ها تا گودی ی کمر تا گونه چشم ها

دهان که لب های نیمه وا دارد
سینه را جلو بده از زیر سینه یک تکه از جناق سینه ات را بشکنم
توی بغل مثل کودک دیوانه ای بخوابانم
خوابم برد
صندلیم را گم می کنم
خوابم برد
دستم خل می شود
خوابم
صندلیم را گم کرده
پیراهن زیبا تنم
شال زیبا سرم
شانه ی زیبا لای مو
ماتیک زیبا لبم
دستم خل می شود
خوابم نمی برد
پنجه ی گربه ی دیوانه ی زیبای دیوانه خنج به انگاره های دلم
می زند
خوابم نمی برد

کجا نشسته به گریه به خنده به گریه که جایی زیر دلش درد می¬ کند…

خوابم برد

خوابم نمی برد
٢

چرا چرا چرا

این آسمان آبی نیست
این گل نشکفته
این قناری برنگشته
این باران نیست باران
این لقمه نان نیست

این نیست صدای زیبا

این
پنجره کجاست
این
پنجره کجاست
این
پنجره کجاست










*ZARI MINOOEI زری مینویی
یازدهم اسفند ١٣٢٨ ساری
اول مارچ 
١٩٤٩


بگذار تا زخــــم ِ نهان
بی پرده بگــشاید زبان
یا او بگیرد جـــان ِ ما
یا کار ِ او یکــسر کنیم
یاور تویی، اخگر تویی
خورشید روشنگر تویی
هنگامه و محشر تویی
برخیز تا محشر کنیم!
زری میـــــنویی 






*......ZOHREH KHALEGHIزهره خالقی

زهره خالقی

بیست مهر ۱۳۴۴ 

دوازده اکتبر ۱۹۶۵

شعری از دفتر های گذشته ۱۳۶۹

---

تنها یک حصار است
که از کنارش می گذرم
نفس دیوار تصویر می کشد
رنگ غروب را
نگاه ی می لرزد
و خاطره محو می شود
با صدای پای ثانیه ها


مسافری خسته
که شانه هایش نوای سوز می خواند
به آغوش شب پناه می برد
لای پنجره باز است
ترس سایه
تنها نبود
آینه زار زار می نالید
دیوارها و بام ها
رعشه بر دل ها
وقت شهادت است
قلبی در خاک دفن می شود
چهره ی خاک خانه ی تو می شود
تنها یک حصار است
که از کنارش می گذرم
زهره خالقی
  








Faramarz Soleimani There is only a wall \ I pass by...and in between breathing together,fear of loss and death to come...but still : There is only a wall \ I pass by ...This poem of the past is not left behind by poet as it saved its nuances and values for the present.The voice of poet,coming from depth to cry for a house in the land of nostalgia.We will wait to read more from the old poetry book and listen more to that familiar voice as the roots of poems of present.It is in fact a precious present.Though...There is only a wall \ I pass by
می گوید وقت شهادت است . یعنی که رفتن برای جان نثاری و جان بخشی که آن را قسمت می کند  ...:
 که وقت را قسمت می کند اما شهادت او به معنی گواهی و آگاهی هم هست ، که شعرشهادت است و او شرکت تو را در این ایهام هم به شهادت می طلبد . 
شاعر اگر از زمانی خاص آغاز کرده یا به تاریخ ویژه یی اشاره داشته،اما ب
از از وقت می گوید که زمان عام است،هم چنان که مکان هم در این شعر عام است حتا اگر حس نخستین از جایی خاص و زمانی ویژه برانگیخته شده باشد
...-که شعر، شعر شهادت و گواهی و آگاهی،همه زمانی همه مکانی است
ن چه درخوانش این شعرگذشته ها عمده می نماید ساده گی بیانی آن است که بامخاطب عام به خوبی پل ارتباطی برقرارمی کندآ  ....
بیان ساده شعری را می گفتم که
 شاعر دیوار و حصار را دارد نقش می زند اما لای پنجره باز است.
همین تناقض را در جاری زندگی و دم مرگ  می توان حس کرد آن جا که 
...وقت شهادت است \ قلبی در خاک دفن می شود ...که خانه به عنوان زندگیجا اشاره به دوام زندگی دارد پس از مرگ ، که خاطره و یاد نیز ، زندگی تازه یی را بر پا می دارد
.

1 comment:

  1. Roshanak Bigonah
    سلام آقای سلیمانی. همیشه دوست داشتم بدانید که کتاب " بارور تر ازبهار " شما یکی از سرچشمه های آغاز این ویژه نامه در ده سال پیش بود. من آن کتاب را وقتی خواندم که سالها دوری از ایران ارتباط مرا با شعر ِ در جریان و به خصوص شعر زنان قطع کرده بود. من با آن کتاب دوباره شروع کردم به نوشتن. و همیشه و هر سال در آستانه ی شروع این کار به آن فکر کرده ام. با سپاس
    روشنک بیگناه

    1:04pm
    Faramarz Soleimani
    درود روشنک بیگناه

    ReplyDelete