AZARI-29

از باران و با د 

از دره ی سبز آفتاب 

آوای تو از دور می آمد 

که از خیابان ها می گذشتی 

و راه 

چند روزی دور تر بود

 از نخل و سرخس 

کسی که به زمزمه ها مان گوش سپرده بود 

چیزی خاموش می گفت 

که در باران و با د گم شده بود 

و ما 

در دره ی سبز آفتاب

هنوز  

عاشق بودیم