آهسته آمدی
به آهسته گی ی پروازی در غروبی ابری
در من خانه کردی
در من خانه کردی
بستر که بر باد گشودیم
خانه را
با خود بردی
تا
در توفان خانه کردی
در توفان خانه کردی
پل ها شکسته اند
در باد
پل ها شکسته اند
و ما
با سر انگشتان مان
بر شاخه های توفان
آویخته ایم
No comments:
Post a Comment