SADIESQUE سعدی وار

شوق است در جدایی و جور است در نظر 

هم جور به که طاقت شوقت نیاوریم 

دلیل راه را به شوقی دیگر شد 

شوقی که در سرم می شورید 

به راهی مدا م 

از می ماه پیاده شدم تا گشتی زنم در هاله ی ماه که دیگر کبو د بود و بال های ستاره بر شانه اش بال بال می زد 

آوایی از دور دست کهکشان می آمد دانستم که راه شیری است این که دارم می رانم و نیز دانستم که طاقت عشق ندارد 

این همه را و دیگر کبود بود 

چهار راهی مشوش بود در سرم 

چه راهی که به شوقی مدام 

می شورید