A*SH*N*A:AHMAD MOHITاحمد محیط

A*SH*N*A

احمد محیط Ahmad Mohit

 دکتر احمد محیط از محدود پزشکانی است که افزون بر کار بالینی و آکادمیک به طور جدی نیز به  آفرینش و ترجمه و تحقیق در زمینه های شعر و ادبیات می پردازد .شعر های او گاه زمینی و سرزمینی و گاه عاشقانه های انسان و هستی , تاکنون و در طی سه دهه ی اخیر در چند مجموعه فراهم آمده است .او همچنین یک آنتولوژی شعر معاصرایران  به فارسی و انگلیسی منتشر کرده و با فیروزه میزانی در انتشار مشترک جنگ :
شعر به دقیقه اکنون دست داشته است از اثار  دیگر احمد محیط : ترجمه عاشقانه های پابلو نرودا با فرامرز سلیمانی اینک پس از ۳۰ سال در حال بازچاپ است تا مکمل ترجمه های دیگر او از این شاعر و شاعرانی دیگر همچون اکتاویو پاز باشد
چند شعر کوتاه ه سال ۱۳۷۱
مرداد مروارید
 :
بانوی مهتاب پوش
با شوکی شالوده
بر لبان ناباوری
به خواندن سرود عشق
بی فرجام است بس
دانه های اشک
سینه ریز مروارید
مخمل سیاه شب
---

 در کتاب "جهان به گشت هزاره" ,نشر روزبهان, 

با نام جمعی ِ "گستره" آمده است:

1

بر بام ابر شد
پرنده ای
که باد
بر افق نوشته بود

2

باد
آشوب دریا را
می نوشت
بر افق های ابری
جنگل میان آتش وبارش
می سوخت سبز

3

قطره ای دریادل
حماسه ای آبی نوشته بود
برکویری
که یاد دریا
رویای خاک
در دلِ او می آشفت

4

قطره های یک دریا را می شمرد
که ابر
مفهوم بی کرانه یِ باران شد

5

چشمه در ژرفای کوه
عافیت سکوت می نوشید
تکان ِ سنگی
لبالب ِ بارانش کرد

6

تا ریشه
شهد ِ خاک-آبی می نوشد
سبزینه در رگ های علف
قد می کشد
سمت آفتاب

7

بی چشم آدمی بر زمین
چشمه کجا چشمه بود؟
سنگ کجا سنگ،
صخره کجا صخره بود؟
رود کجا رود
روز ... کجا روز