سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش
بی خبر رفته بود و
خبر باز آورد
که بی خبر رفته بود
و بامداد
زنگ صدایش
کاروان خفته را خبر داد
که شب
بی خبر رفته بود
و راه
در ادامه ی راه
ناقوسی بی پایان می نواخت
مست خویشتن
بی خبر از خویشتن
بی خبر
رفته بود
No comments:
Post a Comment