آروسا -۱۳
برای آن که شعر ت را به اندوه بسپاری
با تنهایی نجوا داری
اما شعر در آستین توست
و همراه تو
که در صبح عشق
پای درختان زمستانی
ضیافتی بر پا کرده است
اما شعر تنها
در تنهایی
سایه و سایه بان توست
---
سايه مى زنم پاى چشمان تو را
آروسا
با ما به نجواى سايه ها
تنها بيا
١٣/١
No comments:
Post a Comment