آروسا -۱۱
آ روسا
از آستین تو دستانم را در می آورم
حالا منتظرم
که به میز کافه تکیه کنم
و شعر های تازه ات را بشنوم
پیش از آن که باد دفترت را ببرد
خیابان خلوت
و خانه ی خالی
و کافه ی تعطیل
پس رنگین کمان را
کجای ابر و باد
پنهان کنیم
آروسا
زهره خالقى
عشق جاودانه ی صبح نارنجی ی دیدار
No comments:
Post a Comment