A*SH*N*A:KOBRA AMIN SAIDI,SHAHRZAD

A*SH*N*A:Kobra Amin Saidi,shahrzad کبرا سعیدی , شهرزاد 

زاده ١٨ آبان ١٣٢٩تهران 

تلنگری بر آب زدم 

سازی که زمین آن را می شنود 

آسمان آن را می شنود 

تلنگری بر گیجگاه عشق 

رعدی سخت در بر می گیرد 

پرنده ی مهاجر تنم بال می گشاید و می خواند 

زندگی اینگونه است 

تلنگری بر دندان کامل ترین انسان 

پایان آرامش 

و یا آغاز شورش 

کبرا نام خواهر مرده ام بود که شناسنامه اش را باطل نکرده بودند و شناسنامه را برای من گذاشتند . مادرم مریم صدایم می کرد و پدرم زهرا . زمان رقصندگی شهلایم می گفتند  . در سینما شهرزاد شدم و حالا زیر شعر هایم می نویسم : شهرزاد 

از کتاب : با تشنگی پیر می شویم

در مرگم بود که قاری ها
شرارت هایم را
می خواندند
گفتم دوباره آمدم
آخرین شرارتم
بریدن زبان قاری ها بود
که آرزویشان
مردن من است

 ---
چشمه شدیم
بر تن عطش
و جوشیدیم
شر شدیم و شرارت
شهید شدیم به راه دریا ت و هوات
نفس شدیم در دهان ماهیان شفا نایافته ات
فصل اگر هست
دست های کوچک تو ست
که درختان نه به برگ خواهند رسید
و نه از برگ خواهند ایستاد
و من از دست های کوچک و پر ثمر تو آغاز می شوم
و آغاز می شود دوباره زمین
و نگاه بی عینک تو
از: سلام آقا , دنیای کتاب , ۱۳۵۷

کبرا امین سعیدی , شهرزاد

سفر اوّل

۱

اسبم را زین کرده‌ام

صدای سم‌اش به روی چمن‌های یخ زده

صدای قصه بود

در قصه برف بود

اسب بود

گریه‌ی طفل بر روی زمین‌های بایر

۲

اسبم را زین کرده‌ام

در این سفر

گونه‌های‌ات را به یاد می‌آورم

در گرماگرم خوب غم

در اسارت ساقه

صدای چکیدن خون از سقف

بیشتر از قتل عام کبوتران بر بام است

تنها راه را اسب می‌داند

.

.

.

۱۰

به دنبال صحرا دریاست

و می‌دانم

شروع دریا از خانه‌ی توست

موهای‌ام بلند است

به بلندی‌ی یال

امّا به بلندی‌ی شب‌هایی که بی راکب

اسب‌های وحشی را می‌تاختم،

                                  نیست