آغوش ها
به شکل واژه در می آیند
دل ها
نلرزیده می افتند
خیال ها
بی خاطره خاموش می شوند
و لب ها
سکوت را زنده می کنند
می ترسم
می ترسم از شبی که دیگر
خلوتش خواستنی نباشد
زهره خالقی
به شکل واژه در می آیند
دل ها
نلرزیده می افتند
خیال ها
بی خاطره خاموش می شوند
و لب ها
سکوت را زنده می کنند
می ترسم
می ترسم از شبی که دیگر
خلوتش خواستنی نباشد
زهره خالقی
- Faramarz Soleimani Arms
in the shape of words
Hearts
Falling without shaking
Dreams
Silenced with no memories
And lips reviving the silence
I am afraid
I am afraid of the night
Its solitude is not desired
Tr;FS - Faramarz Soleimani Is this the solitude of words that are not desired or the solitude itself? And the arms are doubtful in the shape of words or just the words? Scare and skepticism are shaped in this poem by words to be scared and skeptical of words itself , and that is how the poem and even painting are formed. Form is the poem and art.form is even in translation, an unusual form in position of meddling the other forms to pretend a new product. Sort of !
F. S.
No comments:
Post a Comment