ترجمه ی فرامرز سلیمانی
*در شب شعر بین المللی واشینگتن ١٩٩٦ به هشت زبان و از جمله فارسی و آلمانی اجرا شد *
شاخه ی شکسته ی تردی
سال ها آویخته بود
صدای خشکش در باد می نالید
بی برگ بی بار
عریان پریده رنگ خسته از هستی
خسته از مرگ مرگی طولانی بس طولانی
صدایش ساخت و لجوجانه بود
صدای جسور و هراسانش
در تابستانی دیگر و زمستانی دیگر
No comments:
Post a Comment