ARSALAN GHEZELLOOارسلان قزللو
A*SH*N*A
"روزهای زن خجسته "
***
***
پرنده،
پروازش را به سايه سار شاخه اي رساند
كه پرچمي سبز
در دست داشت
وگفت:
"موهايش بوي باران مي دهد
این زن
و از نژاد ماست
عجيب كه تنهاست؛
با اين همه رگ و ريشه!"
پروازش را به سايه سار شاخه اي رساند
كه پرچمي سبز
در دست داشت
وگفت:
"موهايش بوي باران مي دهد
این زن
و از نژاد ماست
عجيب كه تنهاست؛
با اين همه رگ و ريشه!"
او، اما
چشم هايش تر بود و
بوي غربت مي داد.
چشم هايش تر بود و
بوي غربت مي داد.
(از مجموعه شعر "بهانه ی باران")
No comments:
Post a Comment