LITCRIT:MOTHER TONGUE AND TONGUE OF OTHERS-1

شاعری که تنها به زبان مادریش آشناست و از زبانها و فرهنگ های دیگر چیزی نمی داند در جهان معاصر تنهای مسکینی است که جهان و معاصر را نمی شناسد 

شاعری که زبان مادریش را نمی داند نیز تنهای غریبی است که در گوشه های گم این جهان بزرگ دست و پا می زند و در بی وطنی و بی فرهنگی گوشه می گیرد 

این همه نام و این همه توسل به تلفن بازی و فیسبوک بازی در بی زبانی مادری و در بی زبانی جهانی هرگز راهی به دهی نبرده است 

و شاعر تنها در معاشرت و شناخت شعر دیگر به زبان مادری و زبان های دیگر رو به رشد  می رود 

دریچه را بگشای شاعر 

تن به نسیم بسپار 

و جهان را 

به نی نی ی چشمانت 

دعوت کن 

دریچه را 

ژ رف بگشای

مشكل عمده يي كه شاعر يوني لينگوال را در پيله و زنگار دست و پا بسته نگاه مي دارد عدم دست رسي به نقد و تطور أفكار و احوال جهاني است و بيچاره آن كه مدعي نقادي هم هست و از خواندن جمله يي به زبان ديگر هراس دارد