THOUGHTS IN PASSAGE-2...اندیشه های گذر

آ ه ای همیشه مهاجر جاودانه گی 

تا باغ بزرگ بهار 

.

گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود 

گفته که مگر مصلحت وقت در ین بود 

گفتم که ز حافظ به چه حجت شده یی دور 

گفته که همه وقت مرا داعیه این بود 

.

و من همیشه می دانستم که اندیشه های گذر

تنها در وقت گذشتن 

به اندیشه می آ یند 

تا که موجی بلند از سر می گذ رد

و آ فتابگردانی در باغ 

رویای آ فتاب را می گرداند 

.

سفر نوشتن شعری بلند است

که از نقطه ی پایان 

آ غاز می شود 

سفر تمامی ی در بازه های بسته ی بی دربازه با ن است

که به آ وا ی مسافران دور 

چاووشی می خواند 

سفر حماسه ی تنهایی ی آ فتاب است 

که دور می شود از آ فق و 

بامدادی می شود  

سفر خلاصه ی خواب مسافر است 

که رویای راه را 

روا یت می کند

سفر مرا همیشه به کشف جهان می برد 

تا که باز می گردم و 

دوباره می گردم 

گرد تو 

سفر به طومار طراوتی دیگر می گسترد 

که شعر سفر های بی پایان مان را می نویسد 

بر راه 

.

اگر به تماشای جشن ما آ مدی 

ای غریبه 

عاشقانه بیا 

آ با ن ١٣٩١-٢٠١٢

نیو آورلینز