IN THE ALLEYS OF SARI درکوچه های ساری

در کوچه های ساری 

در کوچه های خاکی 

فانوس ها 

سایه ام را می برد

و  

آواز شبانه 

تنها یاد تو بود 

پیش از دیدارت 

در کوچه های ساری 

در کوچه های خاکی 

تنها با تو می رفتم 

 با فانوس ها

که 

 سایه ی تو را 

به میهمانی ی شبانه 

می بردم 

درکوچه های ساری درکوچه های خاکی آواز شبانه ام تنها یاد تو بود پیش از دیدارت ... ناستالژیا اگر اندوه از دست دادن و از دست رفتن باشد در این شعر دفتر تازه ی آوازهای ایرانی حسرت نرسیدن و هنوز به دست ندادن و اتفاق نیافتادن حس می شود.این جا نرسیدن هم به مفهوم دور مانده گی ، درمانده گی و چرایی ی آن اشاره دارد و- هم که ناستالژیای انتظار و امید است که جان شاعر را سرشار می کند .اندوه و افسوس خواستن دریچه می گشاید تا رویا را به تمامی در چشم انداز رویاروی دریابد.پس ناستاژیای آینده است این، که از گذشته گذشته است تا آستانه ی اثیر و علف...-ف.س.