آ*ش*ن*ا:آرشیوشعرنوایران...سنگده فرامرز سلیمانی

فرامرزسلیمانی :آوازهای ایرانی،به نگار،تهران ١٣٦٨/١٩٨٩

سنگده 

سنگده مله تنگ تنگ کوچه 

اتا کیجا دره مثل ونوشه

وره کار ندارین مه وسه شه 

محله سنگده با کوچه های تنگ 

دختری هست مثل بنفشه 

کارش نداشته باشین برای منه 

١

از  دره 

تا قله 

گسترده بوریای سبز 

می کا ود ژرفای آبی را 

سنگده 

٣

بر قله 

ایستاده ورزا 

می خواند پر غرور 

ماه را 

پشت خانه  ها 

آویزه ی آواز ورزا هاست 

سنگده 

١٩

می خواند کوچه باغ دلتنگ 

به آواز ونوشه ی صحرایی 

می گشاید با فه ی گیسویش را 

سنگده 

٢٠

عود و بخور بر قله ی سبز 

راه چای و ابریشم در قاب شهاب 

 باران ستاره از قله
 تا دره ی 

سنگده 

سنگده . مازندران . تیر ١٣٦٤