غزل-١١
با تو چراغ دریایی را به خانه می بریم
تماشای نقاشی ها در خیابان خلوت و خالی
نقاشی تنهایی ست
و نقا ش تنها
در وقت های به خود آمدن
در خط ها و نقش ها
گره می خورد
زیرا نقاشی
مغازله یی در تنهایی ست
.
کاکایی ها در شد آمد شور
کشتی ها در آیند و روند آبی
.
و شعر نیز
مغازله با تنهایی ست
وقتی تنها روشنایی را در انتهای تالار می بینی
و تا انتهای تالار
تنها می روی
در من موج می شکفد در تو موج می شکفد دریای اطلسی توفانی ست
Faramarz Soleimani
No comments:
Post a Comment