فرامرز سلیمانی :هنر شعر
٢٥
از پوست به در می آید شاعر
تا خود را می نگرد که از پوست به در می آید
شعر عشق است , شعر عشق
از دره های خاموش می گذرد
زیرا دره ها پیش پای او خاموش مانده اند
از دره های خاموش می گذرد
زیرا دره ها پیش پای او خاموش مانده اند
No comments:
Post a Comment