PAZESQUE
حرکت ،رودی که بو پایان جاری ست
با چشمانی گشوده در سرزمین های سرگیجه
نه بالایی هست و نه پایینی
آنچه نزدیک است دور است
به خود باز می گردد
-پس بازگشت به خود و اکنون
به چشمه ی سکون بدل می شود
این ها را در راه می نویسم برای تو
در دریای رند
که راهی نیست
که راهی نیستم
زیرا که بی آرام می روم و نمی روم
اما راه مرا می برد
به موسیقی ی با شکوهی
در سکوت
و من می اندیشم
تا به خانه باز گردم
کدام آواز عاشقانه را
در گوش های صدف
زمزمه کنم
No comments:
Post a Comment