انتظار از اصول هنرهاست .ما در شگون شکفتن به انتظار می مانیم و می شکفیم .در خواهش و آفرینش و تماشا و گم شدن.در جهانی دوگونه و یگانه که گم و پیدا می شود ،در تن ها و جامه،تا که ما را به صحنه فرا خواند .انتظار از اصول آفرینش و تماشاست.در صف انتظار دگای نقاش و تندیسگر و شاعر با ما ایستاده است و قرار ندارد و دختران رقصنده اش بی قرارند.و "مادر صحنه ها"هم با ماست.و انتظار ،پاره یی از اجرا و اخلاص هنرمند است که او را به تماشا بر سر پا نگاه می دارد و می اندازد تا به کاغذ و بوم و رنگ و روغن و گچ و موم دست یازد ،و آنگاه که بینایی ش را از دست رفته می بیند می نویسد که: من همچنان رویا ی طرح هایم را دارم...
او آوایش را در بی آوایی سر می دهد تا که ا ز گلوی ما به در آید.
او آخرین رقص هایش را می رقصد تا دست ها و پاهای ما را به حرکت در آورد .
او شادمانه با ما به راهی بی انتها می رود تا آن چه را که نمی بیند برای بیننده گان و رونده گان وا نهد.
DEGAS OF CHICAGO,PLATE#15,WAITING
from DANCERS SERIES
No comments:
Post a Comment