Friday, June 21, 2013

POSTCARD FROM REND LAKE

PAZESQUE
حرکت ،رودی که بو پایان جاری ست 
با چشمانی گشوده در سرزمین های سرگیجه 
نه بالایی هست و نه پایینی 
آنچه نزدیک است دور است 
به خود باز می گردد 
-پس بازگشت به خود و اکنون 
به چشمه ی سکون بدل می شود 
این ها را در راه می نویسم برای تو 
  در دریای رند 
 که راهی نیست  
که راهی نیستم 
 زیرا که بی آرام می روم و نمی روم 
اما راه مرا می برد 
به موسیقی ی با شکوهی 
در سکوت 
و من می اندیشم 
تا به خانه باز گردم 
کدام آواز عاشقانه را 
در گوش های صدف 
زمزمه کنم 

No comments:

Post a Comment