نام او بودا بود

نام او بودا  بود 

نام سبز سرگردان راه 

نا مو امیدا بو 

O HAIKU

OIL ON WOOD

LIVING BODY IN MIRROR HALL

MAUD HOLDING HER HANDS

OF CROWDED RENOIR'S BOATING PARTY

NOW THERE REMAINS TWO

IN BOATING PARTY WITH CASSAT

ODALISQUE ,O ODALISQUE
GAZING LADY
WHO'S

LAYING HER LEGS

BACK ON THE EAST

O MIST OF BLUE

OF YOUNG PICASSO

NOW IN SPACES OF LOVE

ON CANVAS

SEINE RIVER

IMPRESSION

OLD MUSICIAN

REJUVENATING

ON HORIZONS OF HEART
HIDDEN
AND HARD


o haiku ,written with maud and chester dale's collection:

from impressionism to modernism,nga

with works by:

bellow,cassatt,matisse,picasso,monet ,manet and co.

February 28,2010

VANCOUVER:HAIKU/CLOSING FOR NODAR

nodar kumariyashvili,georgean luger in vancouver winter olympic games 2010


HE IS BURNING IN CANDLE AND LIGHTS
IN SNOWCAPPED CAUCASUS
NODAR OF BORJOMI GEORGIA
vancouver , feb 2010

FROM IMPRESSIONISM TO MODERNISM

renoir's girl with watering can;gauguin's self portrait,chester dale's collection,nga

FROM IMPERSSIONISM TO MODERNISM,
IN CHESTER DALE COLLECTION
NGA,WASHINGTON,D.C.

CHESTER DALE'S COLLECTIONIS MORE OF FRENCH 19TH-20TH CENTURY AND THEIR"ANCESTORS"IN IMPRESSIONISM/POST IMPRESSIONISM PERIOD,TO REACH MODERNISM

*

*

IN 19TH CENTURY FIN-DE-CIECLE OR TURN OF THE CENTURY,IMPRESSIONISTS HELD HANDS IN HANDS WITH ART AND HISTORY TO ENTER THE NEW CENTURY.THEIR INSIGHTS AND INSPIRATIONS FOUNDED THE MODERNISN,AS PICASSO AND DALI REPEATEDLY EMPHASIZED,AND PARTICULARLY MENTIONED CEZANNE, NAME AS THEIR FATHER AND PIONEER.IMPRESSIONISM EXTENDED WELL INTO 20TH CENTURY AND ESPECIALLY REVIVED BY THE LAST DECADES OF THIS ERA,AFTER MOVEMENTS SUCH AS CUBISM,EXPRESSIONISM,POP ARTS OF 60'S-70'S SLOWED DOWN.BY THIS IMPRESSIONIST'S IMPRESSIONS HELD HANDS IN HANDS OF MODERNISM AND POSTMODERNISM AT THE TURN OF 20TH CENTURY TO ENTER 21ST CENTURY.

IMPRESSIONISM IS STILL ALIVE AND WELL AS ITS ARTISTS WITH FIENSHIP AND MUTUAL SUPPORT WISHED,ALTHOUGH NOW SOMETIMES NOT FULLY AS ARTWORK BUT AS KITSCH ON T-SHIRTS,MUGS AND OTHER TOURISTS SOUVENIRS.

THIS EXHIBITION IN D.C. REMINDING US OF LASTING PRESENCE OF IMPRESSIONISTS AND THEIR ASPIRATION FOR MODERNISM,AND EVEN POSTMODERNISM

POSTCARD FROM VANCOUVER:INUKSHUK-2

WINGS SPREADING WIDE
FEATHERS FALLING ON SNOW
INUKSHUK OF VANCOUVER ON THE ROCKS AND TEARS

POSTCARD FROM VANCOUVER:PERSIAN PARTY

WORRY NOT!
I HAVE FOUND
PERSIAN SKIERS.
THEY'RE CARRYING A FLAG
AND WAVING.
-WHAT HAPPENED TO YOU GUYS IN VANCOUVER?
I ASK.
THEY SAY SADLY:
WE ONLY SKI
UNDER THE SKY OF
SHEMSHAK AND DIZIN!

POSTCARD FROM VANCOUVER:INUKSHUK-1

inukshuk of inuit nation in whistler mountain of vancouver,british columbia,canada


GURU AND AVATAR ARE GONE
CHAMPS AND DID NOT FINISHERS
SKIERS ,MOGULERS AND SLEDERS
JUMPERS,DOWNHILLERS
SKATERS AND CURLERS
ALL ARE LEFT.
HOCKIERS KISSED THE ICE AND SKATED AWAY.
NOW STANDING ON THE ROAD
ALL ALONE IS VANCOUVER'S
INUKSHUK

CHILE IN CATASTROPHE AGAIN

pablo neruda's maremoto,seaquake

faramarzsoleimani.com


TSUNAMI IS FRIGHTENING THE WORLD
FROM HAWAII TO JAPAN
NEW ZEALAND,AUSTRALIA AND ECUADOR.
AFTER GENERALS AND DICTATORS,
CHILE COLLAPSES AGAIN
IN CATASTROPHE.
HOUSES AND HIGHWAYS CRY.
PABLO NERUDA,
THE LOVER POET
IS SHAKING IN HIS ASHES

*"SER Y NO SER AQUI SE AMALGAMARON
EN RADIANTES Y HAMBRIENTAS ESTRUCTURAS:
ARDE LA VIDA Y SALE
A PASEAR UN RELAMPAGO LA MUERTE.
Y SOLO SOY TESTIGO
DE LA ELECTRICIDAD Y LA HERMOSURA
QUE LLENAN EL SOSIEGO DEVORANTE'/
HERE BEING AND NOT BEING WERE COMBINED
IN RADIANT AND HUNGRY STRUCTURES:LIFE BURNS AND DEATH PASSES
LIKE A FLASH OF LIGHTNING.
I AM THE ONLY WITNESS
TO THE ELECTRICITY AND THE SPLENDOR
THAT FILLS DEVOURING CALMNESS
-----
*PABLO NERUDA:SEAQUAKE,1968

POSTCARD FROM RICHMOND,VIRGINIA

A*SH*N*A:MOHAMAD REZA NEMATIZADEH

Manuchehr Atashi & Mohamad reza nematizadeh

A*SH*N*A

شاعران نیمایی بوشهر 

MOHAMAD REZA NEMATIZADEH,M.N.KAVEH
b.9 ESFAND 1313 /FEB 28,1934,BUSHEHR,IRAN
d.19 ESFAND 1367/MARCH 10,1988,BUSHEHR,IRAN
MOHAMAD REZA NEMATIZADEH,AN INFLUENTIAL NIMAI POET OF BUSHEHR,SOMETIMES CALLED NIMAYE JONUB,NIMA OF SOUTH,ALTHOUGH THIS TITLE HAS BEEN USED MORE FOR MANUCHEHR ATASHI,A MAJOR PERSIAN POET,ALSO FROM BUSHEHR AND FRIEND AND COLLEAGUE OF NEMATIZADEH ,AS TEACHER OF SOADAT HIGH SHOOL OF BUSHEHR.BOTH ATASHI AND NEMATIZADEH WERE GRADUATED IN ENGLISH LANGUAGE ,FROM TEHRAN SUPERIOR SCHOOL.
IN AN INFINITY
BETWEEN CRADLE TO GRAVE
WHICH ONE IS
BEGINNING OF THE ROAD?
from:MIGRATION
MIGRATION WAS MOHAMAD REZA NEMATIZADEH'S LAST SELECTED POEMS,PUBLISHED.HIS OTHER WORKS ARE:
AFTER SILENCE 1335/1956,WITH INTRODUCTION OF FEREIDUN MOSHIRI
SEASON OF ASH

AMIR HOSSEIN ARIANPUR

A*SH*N*A:HUSHANG EBTEHAJ, H.A.SAYEH(farsi/english)

هوشنگ ابتهاج, سایه 

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

تا اشارات نظر نامه رسان من توست
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه عشق نهان من و توست
گو بهار دل و جان باش و خزان باش ،ارنه
ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست
این همه قصه فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست
نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل
هرکجا نامه عشق است نشان من و توست
سایه زاتشکده ماست فروغ مه مهر
وه از این آتش روشن که به جان من و توست

hushang ebtehaj،سایه

A*SH*N*A

در بگشایید 

شمع بیارید 

عود بسوزید 

پرده به یک سو زنید از رخ مهتاب 

 شاید این از غبار راه رسیده 

آن سفری همنشین گمشده باشد

تهران,اردیبهشت ١٣٣١

بسترم

صدف خالی یک تنهایی ست 

و تو چون مروارید 

گردن آویز کسان دگری 

bastaram
sadaf khali yek tanhai st
va to chon morvarid
gardan avize kasane degari
درد
:
حکایت از چه کنم سینه سینه درد اینجاست
هزار شعله ی سوزان و آه سرد اینجاست
نگاه کن که ز هر بیشه در قفس شیری ست
بلوچ و کرد و لر و ترک و گیله مرد اینجاست
بیا که مسئله بودن و نبودن نیست
حدیث عهد و وفا می رود نبرد اینجاست
بهار آن سوی دیوار ماند و یاد خوشش
هنوز با غم این برگ های زرد اینجاست
به روزگار شبی بی سحر نخواهد ماند
چو چشم باز کنی صبح شب نورد اینجاست
جدایی از زن و فرزند سایه جان ! سهل است
تو را ز خویش جدا می کنند ، درد اینجاست

IT IS TOO LATE,GALIA /
DO NOT SING THE LEGEND OF LOVE IN MY EARS/
DO NOT ASK FOR A SONG OF DESIRE/
IT IS TOO LATE/
THE CARAVAN IS GONE...
from SAYE: GALIA

HUSHANG EBTEHAJ,H.A.SAYEH,also hooshang ebtehaj samiei,A MAJOR PERSIAN POET
b.RASHT,6 ESFAND 1306/FEB 25,1928
Lives in Koln, Germany,since 1987
ه کوششی در حافظ شناسی است
 سایه به خاطر غزل هایش شناخته می شود و حافظ به سعی سایه
OEUVRES:

• نخستین نغمه‌ها، ۱۳۲۵
• سراب، ۱۳۳۰
• سیاه مشق، فروردین ۱۳۳۲
• شبگیر، مرداد ۱۳۳۲
• زمین، دی ۱۳۳۴
• چند برگ از یلدا، آبان ۱۳۴۴
• یادنامه، مهر ۱۳۴۸ ,ترجمه شعر تومانیان شاعر ارمنی، با همکاری نادرپور، گالوست خاننس و روبن
• تا صبح شب یلدا، مهر ۱۳۶۰
• یادگار خون سرو، بهمن ۱۳۶۰
• حافظ به سعی سایه,دیوان حافظ با تصحیح ابتهاج
• تاسیان مهر ۱۳۸۵ ,اشعار نوی ابتهاج 

FIRST SONGS,1325/1946
MIRAGE,SAFIALISHAH 1330/1951
SCRAPBOOK,also:BLEAK TRAVAILS,AMIRKABIR 1332/1953.ALSO 1-2-3-...
NOCTURNAL,ZAVAR 1332/1953
EARTH,NIL 1334/1955
A FEW PAGES OF YALDA,1334/1955
TO THE MORNING OF YALDA NIGHT
MIRROR IN MIRROR,SELECTED BY M R SHAFII KADKANI,CHESHMEH 1369/1990
MEMORIAL OF CYPRESS BLOOD,TUS 1370/1991
HAFEZ OF SAYEH
TASSIAN,DISPIRITED,COLLECTED POEMS,KARNAMEH
باغ ها را گر چه دیوار و در است
از هواشان راه با یکدیگر است

شاخه ها را از جدایی گر غم است
«ریشه» هاشان دست در دست هم است

هوشنگ ابتهاج
see :mojbook/major persian poets
see more:daftar honar/special issue/sayeh

A*SH*N*A:SIAVOSH KASRAI سیاوش کسرایی:آرش کمانگیر

moj ,by: moj book,2001

سیاوش کسرایی(م.کولی)

:آری آری زندگی زیباست 

زندگی اتشگهی دیرنده پا بر جاست 

گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست 

ور نه خاموش است و 

خاموشی گناه ماست 

از شعر: آرش کمانگیر  

SIAVASH KASRAI,also SIAVOSH KASRAI,M.KOLI,

A MAJOR PERSIAN POET

b.5 ESFAND 1305/FEB 24,1926,ESFAHAN,IRAN

d.19 BAHMAN 1375/--.WIENNA,AUSTRIA

*

YES,YES,LIFE IS BEAUTIFUL

LIFE IS AN EVERLASTING FIRE TEMPLE

IF YOU LIGHT IT UP

ITS DANCING FLAME

APPEARS AT ALL THE SHORES

IF NOT,

IT IS SILENT

AND ITS SILENCE IS OUR SIN.

from:ARASH ,THE ARCHER/ARASH KAMANGIR

*

*

SIAVOSH KASRAI IS A POET WITH POLITICAL ACCENT AND CAUSE
whose poems with simple language and historical references became popular during revolution.

کتاب ها  OEUVRES :

VOICE,NIL 1337/1958

ARASH,THE ARCHER,ANDISHEH 1338/1959

SIAVOSH BLOOD,AMIR KABIR 1342/1963,SALES 1383/2004

STONE AND DEW,RUZ 1345/1966

WITH SILENT DAMAVAND,FARHANG 1345/1966

HOUSEHOLD,FARHANG 1346/1967

WITH FIRE REDNESS,WITH SMOKES TASTE,BIDAR 1357/1978

IT IS NOT TIME OF SILENCE,,1357/1978

FROM CURFEW TO ROOSTER SOUND,MAZIAR 1357/1978

AMERICA,AMERICA,ELM-O HONAR 1358/1979

AFTER WINTER IN OUR VILLAGE,FOR CHILDREN,KANUN

SHAVING OF HATCHET

RED PIECE,WIENNA 1995

MORNING STARS,LONDON 1989

SELECTED POEMS,MORVARID,TEHRAN 1377/1998

WE IN THE MOOD OF NIMA'S BIRDS

COLLECTED POEMS,NADER,1383

MEMORIAL BOOK,NADER?

F.S.

 آرش کمانگیر

سیاوش کسرائی

برف می‌بارد،
برف می‌بارد به روی خار و خارا سنگ.
کوه‌ها خاموش،
دره‌ها دلتنگ،
راه‌ها چشم‌انتظار کاروانی با صدای زنگ.

بر نمی‌شد گر ز بام کلبه‌ها دودی،
یا که سوسوی چراغی، گر پیامی‌مان نمی‌آورد،
رد پاها گر نمی‌افتاد روی جاده‌ها لغزان،
ما چه می‌کردیم در کولاک دل‌آشفتۀ دم‌سرد؟

آنک آنک کلبه‌ای روشن،
روی تپه، روبروی من. . .

در گشودندم.
مهربانی‌ها نمودندم.
زود دانستم، که دور از داستان خشم برف و سوز،
در کنار شعلۀ آتش،
قصه می‌گوید برای بچه‌های خود، عمو نوروز:

«. . . گفته بودم زندگی زیباست.
گفته و ناگفته، ای بس نکته‌ها کاینجاست
آسمان باز؛
آفتاب زر؛
باغ‌های گُل،
دشت های بی‌در و پیکر؛

سر برون آوردن گُل از درون برف؛
تاب نرم رقص ماهی در بلور آب؛
بوی عطر خاک باران خورده در کهسار؛
خواب گندم‌زارها در چشمۀ مهتاب؛
آمدن، رفتن، دویدن؛
عشق ورزیدن؛
در غمِ انسان نشستن؛
پا به‌پای شادمانی‌های مردم پای کوبیدن،

کار کردن، کار کردن،
آرمیدن،
چشم‌انداز بیابان‌های خشک و تشنه را دیدن؛
جرعه‌هایی از سبوی تازه آب پاک نوشیدن.

گوسفندان را سحرگاهان به سوی کوه راندن؛
همنفس با بلبلان کوهی آواره،خواندن؛
در تله افتاده آهوبچگان را شیر دادن؛
نیمروز خستگی را در پناه دره ماندن؛

گاه‌گاهی،
زیر سقفِ این سفالین بام‌های مه‌گرفته،
قصه‌های درهم غم را ز نم‌نم‌های باران شنیدن؛
بی‌تکان گهوارۀ رنگین‌کمان را،
در کنارِ بام دیدن؛

یا شبِ برفی،
پیشِ آتش‌ها نشستن،
دل به رویاهای دامنگیر و گرمِ شعله بستن. . .

آری، آری، زندگی زیباست.
زندگی آتشگهی دیرنده پا برجاست.
گر بیفروزیش، رقص شعله‌اش در هر کران پیداست.
ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست.»

پیر مرد آرام و با لبخند،
کُنده‌ای در کورۀ افسرده جان افکند.

چشم‌هایش در سیاهی‌های کومه جُست‌و‌جو می‌کرد؛
زیر لب آهسته با خود گفت‌وگو می‌کرد:

«زندگی را شعله باید برفروزنده؛
شعله‌ها را هیمه سوزنده.

جنگلی هستی تو، ای انسان؛
جنگل، ای روییده آزاده،
بی‌دریغ افکنده روی کوه‌ها دامان،
آشیان‌ها بر سر انگشتان تو جاوید،
چشمه‌ها در سایبان‌های تو جوشنده،
آفتاب و باد و باران بر سرت افشان،
جانِ تو خدمت‌گر آتش. . .
سربلند و سبز باش، ای جنگل انسان!

زندگانی شعله می‌خواهد.» صدا سر داد عمو نوروز،
ـ «شعله‌ها را هیمه باید روشنی‌افروز.
کودکانم، داستان ما ز «آرش» بود.
او به‌جان، خدمتگزار باغ آتش بود.

روزگاری بود.
روزگار تلخ و تاری بود؛
بختُِ ما چون روی بدخواهانِ ما تیره.
دشمنان، بر جانِ ما چیره.
شهر سیلی‌خورده هذیان داشت.
بر زبان بس داستان‌های پریشان داشت.
زندگی سرد و سیه چون سنگ؛
روز بدنامی،
روزگارِ ننگ.
غیرت، اندر بندهای بندگی پیچان؛
عشق، در بیماری دلمردگی بی‌جان.

فصل ها فصل زمستان شد،
صحنۀ گُلگشت‌ها گُم شد، نشستن در شبستان شد.
در شبستان‌های خاموشی،
می‌تراوید از گُلِ اندیشه‌ها عطرِ فراموشی.

ترس بود و بال‌های مرگ؛
کس نمی‌جٌنبید، چون بر شاخه برگ از برگ.
سنگر آزادگان خاموش؛
خیمه‌گاه دشمنان پُر جوش.

مرزهای مُلک،
همچو سرحداتِ دامنگستر اندیشه، بی‌سامان.
بُرج‌های شهر،
همچو باروهای دل، بشکسته و ویران.
دشمنان بگذشته از سر حد و از بارو . . .

هیچ سینه کینه‌ای در بر نمی‌اندوخت.
هیچ دل مهری نمی‌ورزید.
هیچ‌کس دستی به سوی کس نمی‌آورد.
هیچ‌کس در روی دیگر کس نمی‌خندید.

باغ‌های آرزو بی‌برگ؛
آسمان اشک‌ها پُربار.
گرم‌رو آزادگان دربند،
روسپی نامردمان در کار . . .

انجمن‌ها کرد دشمن،
رایزن‌ها گردِ هم آورد دشمن،
تا به تدبیری که در ناپاک دل دارند،
هم به دستِ ما شکستِ ما براندیشند.
نازک‌اندیشان‌شان بی‌شرم،
ـ که مباداشان دگر روزِ بهی در چشم، ـ
یافتند آخر فسونی را که می‌جُستند . . .
چشم‌ها با وحشتی در چشمخانه هر طرف را جُست‌وجو می‌کرد؛
وین خبر را هر دهانی زیر گوشی بازگو می‌کرد:
« آخرین فرمان،
« آخرین تحقیر . . .
« مرز را پرواز تیری می‌دهد سامان.
« گر به‌نزدیکی فرود اید،
« خانه‌هامان تنگ،
« آرزومان کور . . .
« ور بپرد دور،
« تا کجا؟ تا چند؟
« آه کو بازوی پولادین و کو سرپنجۀ ایمان؟»
هر دهانی این خبر را بازگو می‌کرد؛
چشم‌ها بی‌گفت‌وگویی؛ هر طرف را جست‌وجو می‌کرد.»

پیر مرد، اندوهگین، دستی به‌دیگر دست می‌سایید
از میانِ دره‌های دور، گُرگی خسته می‌نالید.
برف روی برف می‌بارید.
باد، بالش را به پشت شیشه می‌مالید.

ـ «صبح می‌آمد.»
پیرمرد آرام کرد آغاز.
ـ «پیشِ روی لشکرِ دشمن سپاهِ دوست،
دشت نه، دریایی از سرباز . . .

آسمان الماس اخترهای خود را داده بود از دست.
بی‌نفس می‌شد سیاهی دردهان صبح؛
باد پر می‌ریخت روی دشت بازِ دامنِ البُرز،
لشکر ایرانیان در اضطرابی سخت دردآور،
دو و دو و سه‌وسه به پچ‌پچ گردِ یکدیگر؛
کودکان، بر بام،
دختران، بنشسته بر روزن،
مادران، غمگین کنارِ در.

کم‌کمک در اوج آمد پچ‌پچِ خُفته.
خلق، چون بحری بر آشفته،
به‌جوش آمد،
خروشان شد،
به‌موج افتاد؛
بُرش بگرفت وم ردی چون صدف
از سینه بیرون داد.

«منم آرش!»
ـ چنین آغاز کرد آن‌مرد با دشمن، ـ
« منم آرش، سپاهی مردی آزاده،
« به تنها تیر ترکش آزمون تلختان را
« اینک آماده.
« مجوییدم نسب،
« فرزند رنج و کار،
« گریزان چون شهاب از شب،
« چو صبح آمادۀ دیدار.

« مبارک‌باد آن جامه که اندر رزم پوشندش؛
« گوارا باد آن باده که اندر فتح نوشندش.
« شما را باده و جامه
« گوارا و مبارک‌باد!

« دلم را در میان دست می‌گیرم.
« و می‌افشارمش در چنگ؛
« دل،این جام پُر از کینِ پُر از خون را؛
« دل، این بی‌تابِ خشم‌آهنگ . . .

« که تا نوشم به نام فتحتان در بزم؛
« که تا کوبم به جام قلب‌تان در رزم؛
« که جامِ کینه از سنگ است.
« به بزم ما و رزم ما، سبو و سنگ را جنگ است.

« در این پیکار،
« در این کار،
« دلِ خلقی است در مُشتم.
« امید مردمی خاموش هم‌پُشتم.
« کمانِ کهکشان در دست،
« کمان‌داری کمانگیرم.
« شهابِ تیزرو تیرم.
« ستیغِ سربُلندِ کوه مأوایم.
« به‌چشمِ آفتابِ تازه‌رس جایم.
« مرا تیر است آتش‌پر.
« مرا باد است فرمانبر.
« و لیکن چارۀ امروز زور و پهلوانی نیست.
« رهایی با تن پولاد و نیروی جوانی نیست.
« در این میدان
بر این پیکانِ هستی‌سوزِ سامان‌ساز،
« پری از جان بباید تا فرو ننشیند از پرواز.»

پس آنگه سر به‌سوی آسمان بر کرد،
به آهنگی دگر گُفتارِ دیگر کرد،

« درود، ای واپسین صبح، ای سحر بدرود!
« که با آرش تو را این آخرین دیدار خواهد بود.
« به صبح راستین سوگند!
« به پنهان آفتابِ مهربارِ پاک‌بین سوگند!
« که آرش جانِ خود در تیر خواهد کرد؛
« پس آنگه بی‌درنگی خواهدش افکند.

« زمین می‌داند این را، آسمان‌ها نیز،
که تن بی‌عیب و جان پاک است.
« نه نیرنگی به کارِ من، نه افسونی؛
« نه ترسی در سرم، نه در دلم باک است.»

درنگ آورد و یک‌دم شد به‌لب خاموش.
نفس در سینه‌ها بی‌تاب می‌زد جوش.

« ز پیشم مرگ،
« نقابی سهمگین بر چهره، می آید.
« به‌هر گامِ هراس‌افکن،
« مرا با دیدۀ خونبار می‌پاید.
« به بالِ کرکسان گردِ سرم پرواز می گیرد،
« به‌راهم می‌نشیند، راه می‌بندد؛
« به‌رویم سرد می‌خندد؛
« به کوه و دره می‌ریزد طنین زهرخندش را،
« و بازش باز می‌گیرد.

« دلم از مرگ بیزار است؛
« که مرگِ اهرمن‌خو آدمی‌خوار است.
« ولی آن‌دم که ز اندوهان روانِ زندگی تار است؛
« ولی، آن‌دم که نیکی و بدی را گاهِ پیکار است،
« فرو رفتن به‌کامِ مرگ شیرین است.
« همان بایستۀ آزادگی این است.

« هزاران چشمِ گویا و لبِ خاموش،
« مرا پیکِ امیدِ خویش می‌داند.
« هزاران دستِ لرزان و دلِ پُر جوش
« گهی می‌گیردم، گه پیش می‌راند.
« پیش می‌آیم.
« دل و جان را به زیورهای انسانی می‌آرایم.
« به نیرویی که دارد زندگی در چشم و در لبخند
« نقاب از چهرۀ ترس‌آفرین مرگ خواهم کند.»

نیایش را، دو زانو بر زمین بنهاد.
به‌سوی قله‌ها دستان ز هم بگشاد:

« برآ، ای آفتاب، ای توشۀ امید!
« برآ، ای خوشۀ خورشید!
« تو جوشان چشمه‌ای، من تشنه‌ای بی‌تاب.
« برآ، سر ریز کُن، تا جان شود سیراب.

« چو پا در کامِ مرگی تُندخو دارم،
« چو در دل جنگ با اهریمنی پرخاش‌جو دارم،
« به‌موجِ روشنایی شستشو خواهم،
« ز گلبرگِ تو، ای زرینه‌گُل، من رنگ‌ و بو خواهم.

« شما، ای قله‌های سرکشِ خاموش،
« که پیشانی به تُندرهای سهم‌انگیز می‌سایید،
« که بر ایوانِ شب دارید چشم‌انداز رویایی،
« که سیمین پایه‌های روزِ زرین را به‌روی شانه می‌کوبید،
« که ابرِ ‌آتشین را در پناهِ خویش می‌گیرید.

« غرور و سربلندی هم شما را باد!
« امیدم را برافرازید،
« چو پرچم‌ها که از بادِ سحرگاهان به‌سر دارید.
« غرورم را نگه دارید،
« به‌سان آن پلنگانی که در کوه و کمر دارید.»

زمین خاموش بود و آسمان خاموش.
تو گویی این جهان را بود با گفتارِ «آرش»گوش،
به یالِ کوه‌ها لغزید کم‌کم پنجۀ خورشید.
هزاران نیزۀ زرین به چشم آسمان پاشید.

نظر افکند آرش سوی شهر، آرام.
کودکان بر بام؛
دختران بنشسته بر روزن؛
مادران غمگین کنارِ در؛
مردها در راه.
سرود بی‌کلامی، با غمی جانکاه،
ز چشمان برهمی شد با نسیمِ صبحدم همراه.

کدامین نغمه می‌ریزد،
کدام آهنگ آیا می‌تواند ساخت،
طنین گام‌های استواری را که سوی نیستی مردانه می‌رفتند؟
طنین گام‌هایی را که آگاهانه می‌رفتند؟

دشمنانش در سکوتی ریشخند آمیز،
راه وا کردند.
کودکان از بام‌ها او را صدا کردند.
مادران او را دعا کردند.
پیرمردان چشم گرداندند.
دختران، بفشرده گردن‌بندها در مُشت،
همره او قدرت عشق و وفا کردند.

آرش، اما همچنان خاموش،
از شکافِ دامنِ البرز بالا رفت.
وز پی او،
پرده‌های اشک پی در پی فرود آمد.»

بست یک‌دم چشم‌هایش را، عمو نوروز،
خنده بر لب، غرقه در رؤیا.
کودکان با دیدگان خسته و پی‌جو،
در شگفت از پهلوانی‌ها.
شعله‌های کوره در پرواز.
باد در غوغا.

ـ «شامگاهان،
راه‌جویانی که می‌جستند، آرش را به‌روی قله ها، پی‌گیر،
باز گردیدند.
بی‌نشان از پیکر آرش،
با کمان و ترکشی بی‌تیر.

آری، آری، جان خود در تیر کرد آرش.
کار صدها صدهزاران تیغۀ شمشیر کرد آرش.
تیرِ آرش را سوارانی که می‌راندند بر جیحون،
به‌دیگر نیمروزی از پی آن روز،
نشسته بر تناور ساق گردویی فرو دیدند.
و آنجا را، از آن پس،
مرز ایرانشهر و توران بازنامیدند.

آفتاب،
در گریز بی‌شتابِ خویش،
سال‌ها بر بام دنیا پاکشان سر زد.

ماهتاب،
بی‌نصیب از شبروی‌هایش، همه خاموش،
در دلِ هر کوی و هر برزن،
سر به هر ایوان و هر در زد.

آفتاب و ماه را در گشت،
سال‌ها بگذشت.
سال‌ها و باز،
در تمام پهنۀ البرز،
وین سراسر قلۀ مغموم و خاموشی که می‌بینید،
وندرون دره‌های برف‌آلودی که می‌دانید،
رهگذرهایی که شب در راه می‌مانند؛
نامِ آرش را پیاپی در دل کُهسار می‌خوانند،
و نیازِ خویش می‌خوانند.

با دهان سنگ‌های کوه، آرش می‌دهد پاسخ؛
می‌کندشان از فراز و از نشیب جاده‌ها آگاه،
می‌دهد امید.
می‌نماید راه.»

در برون کلبه می‌بارد.
برف می‌بارد به‌روی خار و خارا سنگ.
کوه‌ها خاموش.
دره‌ها دلتنگ.
راه‌ها چشم‌انتظار کاروانی با صدای زنگ . . .

کودکان دیری است در خوابند،
در خواب است عمو نوروز.
می‌گذارم کُنده‌ای هیزم در آتشدان.
شعله بالا می‌رود، پُرسوز

I VONNDER

lindsey vonn crashes,with julia mancuso ,in giant slalom race of vonncouver vonnter olympic games 2010
I VONNDER
IF THERE WERE NO BOBCASTERS AND BOBSLEDERS WHAT WE WOULD HAVE OF ALL THESES BEAUTY AND EXCITEMENTS ON SNOW AND ICE?
I VONNDER
IF THERE WERE NO WALLS
WHAT VONN AND MANCUSO
WOUND UP?
I WONDER
IF THERE WAS NO WHINING INVENTED
WHAT WOULD THE WHINERS
COMPLAINT ABOUT?
AND WHO WAS THE LAST LOSER
WHO DIDN'T CLAIM
HESHE IS NOT BETTER.
ASK THE RUSSIAN SKATER
WHO LOST TO EVAN LYSACEK
AND SAID IT
AND SAID IT
SORE AND
UNGRACEFULLY

HAIKU:NAGANO

HAIKUHA:NAGANO ,WRITTEN DURING NAGANO,JAPAN

WINTER OLYMPIC GAMES,1998
A PART OF THESE HAIKU PREVIOUSLY PUBLISHED IN FARSI/PERSIAN
.....

FARAHAIKU: OF FALL

 By:Faramarz Soleimani
Loose leaf
Wears the road
Verses of creepy ivy
.
Burnt maple
At the hands of the wind
Songs of yellow throat
.
Bend of the road
Red tresses
of the hearth
.
Torn dresses of fall
Yellow in pieces
In mirrors of the wind

VONNCOUVER VONNEOLOGY

THIS IS THE NEOLOGY AND JARGON USED THROUGH

HAIKUHA AND OTHER POSTS, ON THESE PAGES FOR

VANCOUVER WINTER OLYMPIC GAMES 2010,A.K.A.VONNCOUVER VONNTER OLYMPIC GAMES 2010

IT IS DEDICATED TO ALL SPORTSTERS AND ATHLETES,

JOURNALISTS,BLOGGERS,BROADCASTERS ,PHOTOGRAPHERS

AND THE PEOPLE OF VANCOUVER,CANADA,INUKI,THE NATIVES

AND THE GUESTS.

MERCI!THANK YOU!

.....

VONNCOUVER VONNTER FINALE

HAIKU:VANCOUVER X

FINALE
*91-100
91
BILL AND JARET IN JUMP
OF THEIR LIFE
EMBRACING THE SKY
92
THESE NORDICS
KEEP CROSS COUNTRY
KEEP CROSS COUNTRY
93
"OH NO! I DIDN'T TOUCH HIM"
BUT NUMERO UONO IS NOW
APOLO 8
94
FOG ON THE SLOPE
TO FORGET
BEAUTY OF FORGETTING
95
SPENT IN STORM
BEATEN BY GATES AND FENCES
_BY BROKEN BODIES-
BUT NEVER OUT AND FORGOTTEN
GOD IS AN OLYMPIAN
96
SNOWERS AND ICERS GONE WITHE WIND
CURLING ENJOYING 8 MILES PER HOUR
CURLING OR NOT CURLING?
THAT IS THE QUESTION!
97
VONN FALLS
SHE IS A FALLEN LEAF
FLYING FAR ON TREES

98
SNOW GEESE RETURN
ALL ALONE IS
INUKSHUK
99
A BRIDGE OF ICE
THEY PASS
TO GO TO SPRING
100
ALL ALONE IS INUKSHUK
ALL ALONE IS
INUKSHUK

FAREWELL INUKSHUK! FAREWELL INUIT!KEEP UP THE GOOD WORK! STAY WARM!

merci CANADA thank you! merci VANCOUVER thank you!

HAIKU:VANCOUVER IX

*81-90

81:GO CURLING!
I LEAVE CURLING
TO GO FOR SOME IMPORTANT THING
I GET IT BACK TO YOU WHEN I'M RETURNING
82
LIGHTING UP UNDER THE SUN
DANCING DRAGONFLY
ON ICE
83
SHAVING ICE WITH BLADE OF GOLD
GRACEFUL IS
QUEEN YU NA
84
CHESS GAME
WITH ICE PIECES
QUEEN ON THE PODIUM
85
CURVE OF THE WAY
LINES IN BLUE
EMPTY VALLEY
86
SINGING HER WAY
IN THE FOG
SILENT VALLEY
87
Marjan is coral:
CORAL DEEP AT SEA
NOT ON THE MOUNTAIN
A MISSING PIECE
88
cypress mountain fighting with fog
flying with fog
are flying jumpers
89
TWIST AND ROTATION
IN SKY
TALL SNOW WALL
90
"DUST IS THE ONLY SECRST"
YOU CHASE THE WAVE IN DUST
WE CHASE THE DUST WITH YOU
vancouver,feb 2010

QUOTE OF VONNCOUVER VONNTER OLYMPIC

inukshuk,the friend,on whistler snowclad mountaintop ,showing the winning ways

vancouver winter olympic games 2010

image by susie soleimani

theeyebehindthelens.com

IN VONNCOUVER VONNTER
IF YOU VONN'T VONN FOR YOU
YOU VONN'T BE VONNING
FOR YOUR COUNTRY
--"INUKSHUK"

INTERNATIONAL DAY OF MOTHER LANGUAGE

*
*
YOU CALL IT PERSIAN,PERSAN,PERSISCH,PERSA,PERZISH,FARSCA,FARSIEH

IN YOUR MOTHER LANGUAGES
I CALL IT PERSIAN OR FARSI
IT IS MY MOTHER LANGUAGE
THE BEST I LEARNED THAT
I CAN WRITE AND READ
THE MOST ELOQUENT I CAN SPEAK WITH
I ALWAYS DID
I ALWAYS WILL
BUT YOU KNOW
ENGLISH IS MOTHER LANGUAGE OF THE WORLD
AND I TRY IT TOO
WITH OTHER LANGUAGES
TO CELEBRATE
THE INTERNATIONAL DAY OF MOTHER LANGUAGE
ON FEBRUARY 21ST
AND EVERYDAY

HAIKU:VANCOUVER VIII

queen yu na and american ice skaters and dancers

faramarzsoleimani.com

*71-80
71
birds of flight
jumping off mountain
why they tied their feet to ski?
72
HE BLAZED THE WAY TO GO FAR
SHE RETURNED WITH FLAMES AND FIRE
DANCING ON ICE
73
if curling
let your heart go 200
i rather not curling
74
QUEEN YU NA
ARRIVING ON ICE
IN A FROZEN CARRIAGE
75
snow and ice for free
free are jumpers
and skiers
76
FREE ARE RUNNERS ON FREE SNOW
CROSS COUNTRY
WITHOUT BORDER
77
NOT A TWITTER
NOR A FLICKER
SHE JUST PALPITATES IN SNOW
78
SWIFTLY THEY ARRIVED
SWIFTLY THEY DISAPPEARED
DAYS OFF FOR SKIERS
79
SNOWS HELD OFF KINGS AND QUEENS
A QUEEN RETURNED
NIGHT OF ICE SKATING
80
I MISSED CURLING TODAY
AND CURLING MISSED ME TOO
WE WERE ALL IDLES
vancouver,feb 2010

HAIKU:VANCOUVER-VII

*61-70
61
ON THE GATES AND TURNS
DANCING ON SNOW
BODE IS GOLDIE
62

bodie set sail

on snow slope

with no scare

63

HE SANG HIS SONG

THEN BENT TO SALUTE

THE SNOW DUST

64

it smells like turin

he whspered

but with taste of gold

65

WHEN HE OUTGATED

THE SLOPE

ALL GATES BOWED

66

it was only

the beginning

the finish line

67

HE WAS THERE

AND HE WAS NOT THERE

BODE SURPRIZED VANCOUVER

68

he is all flesh and snow

all smile in sigh

all wind and white dust

69

TIRED AND RE-TIRED

IN HIS SILKY DREAMS

BODIE ROARED BEYOND THE LINE

70

bodie is goldie

goldie is sky

with wind and within

VANCOUVER,FEB 2010

.....

ONE MORE FOR VONN

ROCKIES SHINE
SHIN STILL SORE
ONE MORE FOR VONN
vonncouver,feb 2010

ONE FOR BODE

TRACKS ARE PITILESS

(that's why they're called: piste)

ROCKIES ARE LOOKING

BODE IN SILVER

HAIKU:VANCOUVER-VI

frosty winter; apolo 7;snowvonn in vonncouver

faramarzsoleimani.com/haikuha

*51-60
51
CLIPPING THE GATE OF SLALOM
NO PROBLEM!
VONN IN VONNCOUVER
52
YOU CALL IT ALPINE SKIING
I CALL IT SHEMSHAKI SKIING
WHERE ARE THOSE SHEMSHAKI AND KALHOR?
53
LIVING IN SNOWDUST ON THE AIR
GOING ALL SPEED DOWNFALL
TO THE SUNNY PEAKS
54
SUPER G FOR GRAND AND GREAT
OR GOLD AND GORGEOUS
AND DANGEROUS!
55
THIS SHOULD BE APOLO 7 ON ICE
BECAUSE APOLLO
WAS GOD OF POETRY,HEALING AND MEDICIN
IN SKY
56
MIRACLE ON ICE
RETURNING TO BE NAMED
MIRACLE ON ICE II
57
CAB DRIVER ASKED ME WHERE TO GO?
I ANSWERED:FROSTY WINTER
THE REAL ONE
58
SNOW ON THE HILL
SNOW ON THE ROAD
THE BIRDS ARE GONE
59
AH, I ALMOST FORGOT CURLING
I VONNA CALL IT STATICURLING
OR CURLING IN STATICS
OSSOM!
60
IT IS WORDING ON THE WALL
FPR WALLING THE WORD
WINTER IS TO CHERISH

vancouver,feb 2010

HAIKU OF THE DAY

SWEEP SILENTLY SWEEP!

*

I TURNED TV ON USA CHANNEL

I THOUGHT US GUYS ARE TEASING DENNMARK IN CURLING

I TURNED OFF TV ON USA CHANNEL

**

REDUX:

I TURNED TV ON CNBC CHANNEL

I THOUGHT US WOMEN ARE TEASING DENNMARK IN CURLING

I TURNED OFF TV ON CNBC CHANNEL