آفتابگردان زمستانى ست

 

"آفتابگردان زمستانى ست "

Words in abundance of aphorism/Gifts of landscape in imagary/Poems less traveled…zk

انسان همیشه کمی دورتر ایستاده است و ما را می نگرد که او را می نگریم 

نگاهی که در چشمان مان موج می زند از دور ها می آید 

گردن بند مرواریدی که می گسلد و دانه هاش را می پراکند 

شعر رومانتیک از چنین موجی بر می آید 

و نیز موج های دیگر که امروزی اند اما کمی عقب تر مانده اند 

و این ها که در هم تلفیق می شوند نیز در هم تعریف می شوند 

و تعریف مدام در تغییر است مثل مدرنیزم و پسا مدرنیزم 

پرسشی که دورانی تازه را پدید می آورد در مرحله یی تاریخی 

تا شعر معنا می یابد 

هر چند که در بی معنایی حضور دارد و بی معنایی نقد معناست 

آیا شعر و فلسفه و معنا + خیال و رویا بهایی ست که انسان برای ابدیت می پردازد 

یا که ابدیت این ها را برای انسان فراهم می آورد 

و ابدیت هان خیال و روطاست که شعر اینست 

و نه همیشه برخوردار از اندیشیدن بل حتا بر ضد آن 

توقع اندیشیدن به فلسفه امری طبیعی است و توقع نااندیشیدن و رویاییدن شعر در عوض حضوری همیشه گی ست 

برای شعر که لزومن در ذات و گوهره ی شعر و شاعر هم نیست و مشارکت این دو جانب است که آن را پدید می آورد

اگر ما شعر را رها کنیم شعر ما را رها نمی کند و این سرنوشت و سرگذشت شاعر و ناقداست

Zohreh Khaleghi

#آفتابگردان_زمستانى_ست