Tuesday, January 2, 2024

كوچينى

 




Good old days  

اولين و آخرين بار در سن ١١ سالگى به كوچينى براى مهمانى خصوصى رفتم. فضاى ورودى شگفت انگيزى وكوبيسم داشت مانند تونل زمان. با چند پله به پايين وارد سالن شدم ديوارها با نقاشى هاى آرت دكو كه بيشتر هم شبيه فرهاد مهراد در كنار هم قرار گرفته بود سرشار از رنگ موسيقى با رنگ و بوى غربى . بلك كتز و فرهاد مهراد در كوچينى رشد كردند. پاتوق نوجوانان و جوانان بود. يادم نيست چى خوردم ولى ديس بزرك ميوه  هاى قاچ شده را بياد دارم. كاش سن بيشترى داشتم  با خاطرات بيشتر . 

"از صدا افتاده تار و کمونچه مرده می برن کوچه به کوچه"

يادش بخير

No comments:

Post a Comment