اکتاویو پاز / فرامرز سلیمانی
شنوده به جان و گام هایی در ذهن
بیش از سایه ها
سایه های فکر بیش از گام ها
در راه پژواک ها که یاد می زاید و می زداید
بی که گام زنند گام می زنند
بر اکنون
پلی از حرفی به حرفی دیگر
بسان بمباران خاکستر
گام ها در من
به جانب گام ها در هوا گام می زنند
نام ها که نا پیدا می شوند
خورشید به سوی ویرانه می رود
از آن چه می گویم
خورشید می تراشد همه ی جا ها را در پگاه
به تردیدی بر این برگ
خورشید پیشانی ام را می گشاید
و ایوان به سوی من باز می گردد
...
No comments:
Post a Comment