نیما یوشیج و نیما شناسی
ویژه نیما
سیمرغ, لس آنجلس ,سال١٣٧٤
نیما شناسی یا کتاب نامه ی نیما را نخستین بار در بامداد شماره ی ١٩٩ , تهران یکشنبه شانزدهم دی ماه ١٣٥٨ ,صفحه ٦ به مناسبت بیستمین سال خاموشی شاعر منتشر کردم و اکنون در سد زاد روز نیما و در آستانه ی
سال ١٢٧٤ که سال نیما ست با روز آمد نیما شناسی ,همراه با در آمدی بر نقد آ ثا ر شاعر پیش گام شعر
همروزگا رمان برای چاپ به سیمرغ عزیز می سپارم + ویژه نیما ,افزوده های مجله موج ,پاییز و زمستان ١٣٩٢
فرامرز سلیمانی
---
و به زبانی که نماینده ی چشمانی جرف بین و روش نگرشی تازه است و سنت شهری هزار ساله ی ایران و واژه ها و فرهنگ و مفاهیم مازندران را پشتوانه دارد و در نهایت فشدگی و ایجاز و نیز سادگی و صمیمیت است سخن می گوید و از فرهنگ و تصویرهای زادگاهش و رنج ها و درد های مردمش به جای معینی می رسد و اجتماع همروزگارش و درد های آن را تصویر می کند
ف.س
ما خ اولا, فریاد شکسته ی رهایی , ویژه نیما ,یاد نامش بیستمین سال مرگ نیما ,بامداد ٢٨ آزار ١٣٥٨ , ص ٦
---
مهدی اخوان ثا لث , م امید , اگر هم تعقید در شعر نیما هست تعقیدی در نحوه ی تعبیر است و بعضی خصوصیات لفظی محلی مازندرانی که فضا و محیط زندگی اصل و اصل نیما بوده است و هر ساله پناهگاه و مرجع و ملجا روح و سازنده ی روحیه ی او و طبیعی است که طبیعت و اشیا و الفاظ مردم آن محیط و خصوصیات آن فضا در شعر نیما سایه روشن هایی سر و بقوت افکنده باشد
عطا و لغای نیما , دماوند ,١٣٦١,ص ٩٧
---
اسده اله عمادی
نخستین گام بلند نیما منظومه ی افسانه است .منظومه یی که حس و حال و طنین موسیقایی تازه یی دارد . اما هنوز نیما عنصری نه مطلوب نیست .او کم کم قواعد عروض را در هم می ریزد و از شعر نیز تعریف تازه یی ارایه می دهد . تعریفی که با ذهن بسته ی ایستا گرایان دمساز نیست
نیما شاعری بوم گرا نیز بود . او نماد اشعارش را از طبیعت مازندران وام می گرفت و مجموعه ی شهری نیز به نام روجا دارد
شعر امروز مزداران , فرهنگ کده ساری , ١٣٧١, ص ٢١
---
مجید اسدی
مازندران در من زندگی نیما یعنی حوالی سال های ١٣٠٠ به قبل و حتا بعد از ١٣٠٠ بر اساس یک سیستم فیودالی اداره می شده است. روابط و مناسبا ت غلط اجتماعی حاکم بود . کشاورزان با رسم قرون وسطایی به همراه زمین از ما لکی به ما لکی دیگر منتقل می شدند . فقر و جهل و بیسوادی و عدم وجود فعالیت اجتماعی هر چند نسبی و سطحی در میان جامعه ی روستایی , که اکثریت جمعیت مازندران آن روز را تشکیل می دادند بیداد می کرد .کشاورز زادگان زاده می شدند تا در مسیر از پیش تعیین شده اجتماعی زندگی کنند .بدین جهت است که نیما و روجایش اتفاق می افتد و شاعر نام دیوانش را روجا می گذارد .هدف بعدی نیما در مجموعه ی روجا زنده کردن زبان مازندرانی و دادن قاعده و دستور و بر رسی آن بوده است .قسمت هایی از روجا حکایت از رنج های شخصی شاعر می کند . تشخیص بیشترین و بالا ترین بسامد را در شعر روجا دارا ست
مجموعه ی کامل اشعار نیما یوشیج , فارسی و طبری, تدوین سیروس طاهباز , نگاه ,١٣٧١, ص ص ٦٢١-٦١٥
No comments:
Post a Comment