نیما شناسی : شعر مهاجرت
ویژه نیما
مجله موج
آبان تا دی ماه ١٣٩٢
چند صدایی شعر مهاجرت از آن آوایی همگانی در جهان امروز می سازد و در شکل و ساختار ونه در مفاهیم و معناها در گذشته ها دست و پا نمی زند و وامدار کهنه گرایی
نمی ماند
گاهی قطعاتی را این جا و آن جا می خوانیم که بر خلاف آن که خود را شعر می نامد ,تنها شعار می دهد یا در فرم و محتوا ی کهن و گذشته پناه می گیرد . شعر مهاجرت اما به ذات شعر می پردازد و در فضای واقعی پیرامون و درون متاثر از آن می زید و ارزشی ماهوی و مدام را می جوید .البته آن شعر های دیگری که گفتیم ممکنست در سایه ی شعر کهن سر زمین زادبومی جایی برای زیستن جست و جو کند اما شعر مهاجرت است که به پدیده های ارزشی در زندگی انسان مدرن می پردازد و اضطراب های جهان امروز هم ,خاصه در زندگی جای تازه که ناگزیر و ناچار برای ادامه ی حیات برگزیده است
شعر مهاجرت همان چکیده ی زمان بودن از نظر نیما ی یوش است
خانه ی من جنگل من کو کجا ست
حالیا فرسنگ ها از من جدا ست
بنگرید به نمونه یی از شعر مهاجرت در کار علی نوروز پور
No comments:
Post a Comment