فرامرز سلیمانی:هنر شعر-٣٦
وقتی که شعر زاده شد
دست ماما را لیسید و گفت
متشاعرم
بعد اندیشه هایش را گرد آورد
تا بپراکند
و اندیشه های پراکنده را
شعر دیگر گرد آورد
که دست ماما را بوسید
اما دیگر کسی نبود تا بند ناف او را بچیند
و شعر بر زبان و جهان
آویخت
No comments:
Post a Comment