فرامرز سلیمانی:هنر شعر -٢٨
شعر در آستین جادو جا دارد
پرده که می افتد
تماشا گران می بینند
شعر در آستین جادو جا دارد
و تازه این آغاز جادو ست
زیرا شعر با سایه می گوید
تا از سایه می گوید
شعر تمام شب رویا می دید
که رویا در تمام شب در آغوش شعر می غنود
شعر در فرایندی بی پایان
نقد دنیای درون شاعر ست
از دنیای درون دیگری
No comments:
Post a Comment