مهرماهی - ٢٢
چشم که می گشایی
بیدارم می کنی
در بیکران خیابان
که رهگذران باد
بر شانه ها شان می برند
زمزمه یی در گوش ها مان می پیچد
زمزمه ی ملایمی که با ما می آید
چشم که می گشاییم
و خیابان با ما
خلوت و خالی ست
و رنگین کمان بر زانوان تو می نشیند
No comments:
Post a Comment