- کوتاه درباره ی شعر تصویری "بادبادک بیست و
هشتم" لیلا صادقی:
از ایرج پورتا
شاعر در این شعر تصویری، طرحی از یک بادبادک را اجرا کرده است. چیدمان واژه ها در این شعر تصویری، ضمن اینکه طرحی از یک بادبادک بدست می دهد معنائی خاص نیز به ذهن متبادر می کند. سطور شعر همسان با دیگر اشعار مجموعه – "گریز از مرکز" - با نام شعر همخوانی دارد. در این مورد خاص شعر در بیست و هشت سطر و همخوان با نام شعر- "بادبادک بیست و هشتم"- سروده شده است. دنباله بادبادک با ضمیر "تو" و به کرات، به تصویر در آمده است که در انتها به ضمیر "ما" ختم می شود. بدین معنا که در تکثر "تو" به "ما" می رسیم. در شعر خبری از ضمیر "من" در تقابل با "تو" نیست، زیرا که در عشق "من" و "منیت" جائی ندارد. چهار سطر ابتدای شعر: " از نخی که / بادبادکی که / می رود به باد / می رسم به تو" حکایت از به باد فنا رفتن عاشق در راه رسیدن به معشوق دارد. "من" عاشق در "تو" به "فنا" می رسد و در "ما" – جمع من و تو – تجلی می یابد. وصال در "من" و "تو" به "ما" می انجامد
No comments:
Post a Comment