۲/۲
اردشیر محصص زخم ها را می لیسد تا داغ آن را به تماشا گذارد
راه و رسم بیا نگرایانه ی اردشیر محصص را برخی ناقدان کارهای اوروایتگرایانه و یا حتا واقعگرایانه تعریف و توصیف کرده اند
آيا هنرمند واقعگرا ساده انگار و خوش بين است؟ واقع گرايى آيا راه ميان برى در ميانه ى هنر خلاق و ابرارمندى فناورانه است؟ و همچنين روايت تاريخ در تكرار مكررات داراى ارزش هاى هنرى است؟گيرم كه هنرمند تاريخ را به كلام و كلمه ى خود هم تكرار كند ويا به با زسازى متون و ترجمه ها ببرد أزد مي توان او را خلاق ناميد ؟
اين پرسش ها را در نقد و بررسى آثار اردشير محصص نيز مى توان در نظر گرفت و به آن پرداخت یا تنها در حافظه های تاریخی آن را خلاصه کرد
حافظه براى انكار تنهايي ست و گريز از آن كه جان را به جمع مى پيوندد حافظه تاريخ را نقل مى كند و هنرمند آن را مى نويسد و نقش مى زند . اردشير محصص حافظه ى تاريخى ى ما همه است كه به چنين نقشى نشسته است تا دوران خود را در پس زمينه و متنى تاريخى طرح كند در آثارى اصيل و اريژينال و مانا و ماندگار . مانايى در قدرت ادراك و دريافت هنرمند و توان اجراى اوست تا امضاى هميشه ى هنرمند را حتا در كارهاى پيروان و مقلدان او بنما يأند و هرگز با تكرار در آن درجا نزند
برخورد هنرمند امروز با واقعيت گاه به فرا واقعيت مى كشد اما كاريكاتوريست/كارتونيست با دقت و صراحت هنرى تمايل بيشترى به واقعيت گرايى دارد تا مسايل سياسي اجتماعى را در ميان نهد و يا از منظر خويشتن راوى تاريخ باشد اردشير محصص آميزه ىى از اين صراحت و دقت را هنرمندانه. بر كاغذ مى آورد و گوشه يى از جمع ادبى-هنرى و روزنامه نگارى دهه چهل و پنجاه و پس از آن مى شود . البته توقع روايتگري مولفه هاى مدرن را در كار هنرمند امروز انكار نمى كد و كار اردشير نيز اينگونه تعريف مى شود كه راوى مدرن دنياى مدرن است با دردها و رنج هاى آن...از كتاب اردشير فرامرز سليماني
هنرمند امروز مدام در ستيز و اعتراض است و كار او و حضور او سرود اعتراض اوست حتا اگر آن را به صراحت ننماياند . اردشير محصص راه صراحت و دقت نظر تاريخي را براى بيان هنرى و چالش و اعتراض برمی گزيند
هنرمند امروز مدام در ستيز و اعتراض است و كار او و حضور او سرود اعتراض اوست حتا اگر آن را به صراحت ننماياند . اردشير محصص راه صراحت و دقت نظر تاريخي را براى بيان هنرى و چالش و اعتراض برمی گزيند
No comments:
Post a Comment