آوازهای ساری فرامرز سلیمانی
ابر است که دستان تو را فرا می گیرد
تا دستان عاشق من
ان دور ها
ابر ها شالیزار را پوشانده اند
و آسمان
سرا سر ابری ست
در خانه آتش بیافروز
آتش برای زخم پاهایم
مرهمی ست
آتشدان را در خانه
به آتش بیا فروز
تا دیدار غروب
No comments:
Post a Comment