Sunday, February 23, 2014

SHAHRAM GERAVANDI ON FARAMARZ SOLEIMANI


___ گفت ِ شبانه ___
شهرام گراوندی
سال گذشته یکی از خبرهای خوشی که شنیدیم، خبر بهبود حال دکتر فرامرز سلیمانی بود که در نبرد با بیماری ، فائق شده بودند و همه ی ما خوشحال و مسرور شدیم که کماکان از مهر این شاعر بزرگ و یکی از بازماندگان راستین شعر معاصر، بهره وریم. اسم دکتر سلیمانی که می آید بناگاه به یاد جریان موج سوم می افتیم. بناگاه یاد تلاش و تکاپوی خستگی ناپذیر او می افتیم در جنگ های ادبی سال های دور. و حرفه ای بودن در مطبوعات ادبی. دکتر سلیمانی که خود پلی بوده میان شعر ناب و شعر حجم و شعر شمال و جنوب. آن گونه که هنوز خیلی ها در جنوب، فرامرز سلیمانی را مسجدسلیمانی می دانند! تماسی داشتم از زهره خالقی عزیز که جویای حال خود من بود بعد از این ماجرای دزدی امروز از خانه ام که در حین گفت و گو خبر داد گویا دکتر سلیمانی از نو گرفتار بیمارستان و معالجه و دوا و درمان است. و البته که می دانیم دعا و ثنا، خیلی میان طیف روشنفکر جامعه ی ایرانی جایگاهی ندارد و اصولن آدم های بی باور و یا دست کم، کم باوری هستند در این رابطه. ولی دعا کارکرد مثبتش بیشتر از منفی هایی است که کسی تا بحال شق منفی اش را هم ندیده و دشت نکرده است! دعا می تواند نشانه و علامت و ارسال نیک نفسی باشد. می تواند فرستادن امواج مثبت باشد برای کسی که دوستش داریم.
به هر ایده و مرام و مسلک و آیینی که هستیم، از صمیم دل برای بهبود حال دکتر فرامرز سلیمانی دعا می کنیم. دعا می کنیم که باز هم و در طی سال های آتی طولانی، او را داشته باشیم و در محضرش بیاموزیم و برای مان بزرگتری کند.

زنده و پاینده و جاری باشید فرامرز عزیز

******

No comments:

Post a Comment