مرگ پروونشال است و انحصار طلب . اصلن اهل رشد کردن نیست . یعنی ذهنیت رشد را ندارد و دیگران را هم می
خواهد در سطح و مطیع خود نگاه دارد . این دسته بندی پوشالی که مرگ راه انداخته , این دهاتی گری و
شهرستانی گری مورد پا فشاری مرگ هم ناشی از روحیه ی انحصار طلبی اوست
اگر همه چیز با بودن تعریف می شود مرگ, تنها با نیستی نام دارد .
مرگ همیشه رو به زوال است و زندگی جاری ست
زیرا مرگ زندانی مرگ است مثل خود کا مه یی که زندانی قدرت است و هر چه دست و پا می زند راه رهایی ندارد و سیمای او در این انحصار طلبی پروونشال در هم شکسته و فرو کوفته می شود
و می میرد... زهره خالقي
No comments:
Post a Comment