تا سپیدی و کبوتر آمدم
تا کبوتری
که در دست های سپیده
آرام آرام
بال بال می زد
و تا تو می آمد
که بال بال مرا در تاریکروشنای پنهان
پای کوپه ی کدو و ذرت
تماشا می کردی
تا ثریا و ماه آمدم
تا کبوتر صلح
در دست و بال و
شور سپیدعاشقی
No comments:
Post a Comment