NORUZIمیان پنجره و دیدن-۳

FARAMARZ SOLEIMANI:NORUZI

آبستن غاری بهاری ست 

در بلور و سنگ 

آبستن هزار توی تنهایی 

که انسان در آن خانه کرد 

و خاکستر و خفاش و دود 

در تالار های پشت پل 

که آواز آبشاری یخین را 

سر می دهد در خاموشی 

اما چه پر تا ر می زند این تا ر 

چه سنگین و سا ده 

بر دیوار بهار نقش می بندد 

احضار می شود بهار 

در تا ر و پود قالی 

سرخوشانه می وزد سبز 

پر تا ر می زند بر تا ر 

تا ر گرفتار 

زهره می خواند به چنگی :

با بوسه ی تو 

پرنده شدم 

در پرده ی آبی 

دنبال عکس ها یت می گشتم 

تا بر تا ر پر تا رت بگذارم 

کسی زخمه بر تا ر می زند 

پر تا ر 

و انبوهی ی آوا و نوا 

که دانه می نشاند

 در دشت های بهاری 

و تا ر 

رعایت نوروز را دارد
نوروز ' ٩٢